Λίγες μέρες έχουν μείνει για τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου και το ερώτημα τι θα ψηφίσουν οι κάτοικοι του νέου Καλλικράτειου δήμου Παιονίας, με την ιδιότητα του δημότη, μένει ακόμα αναπάντητο. Θα ψηφίσουν άραγε με γενικότερα πολιτικά κριτήρια όπως επιβάλλεται στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς ή με καθαρά τοπικά αυτοδιοικητικά κριτήρια όπως θα βόλευε και θα ήθελε το κυβερνητικό κόμμα; Στις εκλογές λοιπόν στις 7 Νοεμβρίου 2010, θα ψηφίσουμε τους ψεύτες και τους ανίκανους; Όλοι προεκλογικά ευαγγελίζονταν καλύτερες ημέρες για τους πολίτες. Η χώρα έχει χρεοκοπήσει, αλλά οι πάντες συνεχίζουν να ψηφίζουν όχι με γνώμονα το καλό του τόπου αλλά με τα ιδιοτελή κριτήρια τα οποία οδήγησαν στη χρεοκοπία. Διεξάγεται αυτές τις ημέρες ένας δήθεν δημόσιος διάλογος, για το αν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έχουν μορφή δημοψηφίσματος για το μνημόνιο ή είναι εκλογές που αφορούν μόνο την αυτοδιοίκηση. Αυτό το δίλημμα είναι ψεύτικο και κατασκευασμένο, και έχει ως αποκλειστικό σκοπό να οδηγήσει τους πολίτες στις κάλπες και να νομιμοποιήσει το καθεστώς. Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Απλώς, μετά την τεράστια αποχή στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές, αυτό που φοβάται όλο το κομματικό σύστημα και το οικονομικό κατεστημένο είναι την πιθανότητα η αποχή να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, να απαξιώσει εντελώς το υπάρχον πολιτικό σκηνικό και να οδηγήσει στην ανατροπή του. Να μην ξεχνάμε πως στις εθνικές εκλογές η αποχή ήταν δεύτερο κόμμα με 30% -δηλαδή με 1% λιγότερο από το ΠΑΣΟΚ, που κυβερνά με το 31% του εκλογικού σώματος και έχει το θράσος να μιλάει και για δημοκρατία. Αφού οι Έλληνες ψηφίζουν με γνώμονα το ατομικό τους συμφέρον, οι συνειδητοί και τίμιοι Έλληνες δεν πρέπει να ψηφίσουν. Έτσι, θα ξεχωρίσουν τη θέση τους από όλους αυτούς που θα ψηφίσουν για κάποιο ρουσφέτι. Η χώρα χρεοκόπησε, αλλά τόσους μήνες μετά όλοι παραμένουν στη θέση τους, πλήρης ατιμωρησία. Μιλάνε για μεγάλες αλλαγές, αλλά δεν υπάρχουν υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία οι ίδιοι πολιτικοί, τα ίδια παπαγαλάκια συνεχίζουν να παίζουν το άθλιο και βρομερό παιχνίδι τους σε βάρος αυτής της χώρας που κάποτε νομίζαμε πως είναι η πατρίδα μας.
