Το καλοκαίρι ξεκίνησε επίσημα την Κυριακή 21η Ιουνίου με το θερινό ηλιοστάσιο, την μεγαλύτερη σε διάρκεια μέρα στο βόρειο ημισφαίριο και την μικρότερη στο νότιο. Το θερινό ηλιοστάσιο αποτελούσε πολύ σημαντικό γεγονός μέχρι σχετικά πρόσφατα. Όλες δε οι αρχαίες κοινωνίες έκαναν πολυήμερες γιορτές γύρω από αυτή την ημερομηνία. Θερινό Ηλιοστάσιο, 21η Ιουνίου. Ημερομηνία όπου ο Ήλιος υψώνεται ακριβώς στον μέσο του ορίζοντα και βρίσκεται στο άξονα της ισημερίας χαρίζοντας έτσι τη μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου. Αυτό σηματοδοτεί όμως το χάσιμο της δύναμης του Ηλίου και έτσι σχετίζεται άμεσα με τη ζωή και την ανάπτυξη και το επόμενο στάδιο το οποίο είναι ο θάνατος. Ο ερχομός όμως του Χειμερινού Ηλιοστασίου σηματοδοτεί την αναγέννηση και τον αιώνιο κύκλο της Ζωής και του Θανάτου. Έτσι μπορούμε να αντιληφθούμε πολύ απλά τη φυσική αρμονία και ισορροπία. Για τον λόγο αυτό, το Θερινό Ηλιοστάσιο είναι από τις ιερότερες εορτές της Ευρωπαϊκής παγανιστικής λατρείας. Στην ελληνική παγανιστική παράδοση, το Θερινό Ηλιοστάσιο είναι μέρος των εορτών της Άνοιξης και του Καλοκαιριού. Ο γνωστότερος μύθος σχετικά με αυτό το θέμα είναι η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη κάνοντας έτσι τη Δήμητρα, τη μητέρα της Περσεφόνης, να μαραζώνει από στεναχώρια και μαζί της και η Φύση (μιας και αντιπροσωπεύει αυτήν). Έτσι με εντολή του Δία η Περσεφόνη θα βρίσκονταν μισό χρόνο στον Κάτω Κόσμο με τον σύζυγο της και άλλο μισό στον Επάνω Κόσμο (Χειμώνας – Καλοκαίρι). Γι’ αυτό σε αυτή το χρονική περίοδο δίδονται τιμές σε θεούς όπως ο Διόνυσος (συμβολίζοντας την αναγέννηση της Φύσης), η Δήμητρα και η Περσεφόνη (συμβολίζοντας επίσης την αναγέννηση της Φύσης) και ο Απόλλωνας (ως θεός του Φωτός). Στην Αγγλία ο ήλιος ανέτηλε στις 4:43 πμ και εδύσει στις 9:21 μμ, μετά από 16 ώρες, 38 λεπτά και 24 δευτερόλεπτα – θα έχει δηλαδή σχεδόν 2 ώρες παραπάνω μέρα απ’ ό,τι στην Ελλάδα.
