Νοσοκομείο Γουμένισσας

ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ
γράφει ο Χρήστος Π. Ίντος

 Το Νοσοκομείο Γουμένισσας βρίσκεται στην επικαιρότητα με τις κινητοποιήσεις όσων εργάζονται σε αυτό, τις παραστάσεις και τις διαμαρτυρίες θεσμικών οργάνων και απλών πολιτών της Παιονίας. Όλοι εκφράζουν αγωνία για το μέλλον του ιδρύματος και ανησυχία βλέποντας την αποδυνάμωσή του. Η τελευταία μάλιστα σε βάρος του τακτική οδηγεί στο ερώτημα, θα κλείσει ή θα συνεχίσει το έργο του;
Δεν απαντά δημοσίως, ευθαρσώς και μετά παρρησίας κανείς από όσους λαμβάνουν τέτοιου είδους αποφάσεις ή έχουν εκ της θέσεώς των αρμοδιότητα να τοποθετηθούν. Έτσι μένουν μετέωρα και αναπάντητα ερωτήματα που έχουν σχέση με τη φροντίδα και την πρόνοια του Κράτους για τους κατοίκους μιας επαρχίας τριάντα και πλέον χιλιάδων κατοίκων που κατά τις περιόδους των εορτών και του καλοκαιριού διπλασιάζονται.
Μπροστά στο πλήθος των προβλημάτων που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα η δύσμοιρη Πατρίδα, ίσως κάποιοι θεωρούν παράλογη την επιμονή των κατοίκων της περιοχής μας να το σώσουν. Ποια όμως Πατρίδα σώζεται όταν οι πολίτες οδηγούνται στην εξαθλίωση και τους στερούν το πολύτιμο αγαθό που λέγεται κρατική μέριμνα για την υγεία; Ποιο αίσθημα καλλιεργείται στους ανθρώπους ακριτικής επαρχίας με τέτοιες ενέργειες;
Αν καταργηθεί το Νοσοκομείο δεν θα υποφέρουν οι εκάστοτε της εξουσίας και οι πέριξ αυτών, οι εύποροι, οι δυνατοί, εκείνοι που βρίσκουν πάντα τρόπους να κάνουν τη δουλειά τους. Θα υποφέρουν και θα ταλαιπωρούνται οι απλοί πολίτες, τα παιδιά, οι άποροι και οι αδύναμοι.
Αν η υποβάθμιση και η κατάργηση ιδρυμάτων, οργανισμών, φορέων έχει σχέση με την πλημμελή λειτουργία τους, πριν ληφθούν τέτοιες αποφάσεις οι διοικούντες επιλύουν τα προβλήματα και εγγυώνται την εύρυθμη λειτουργία τους πολύ περισσότερο, όταν πρόκειται για την πρόνοια και την υγεία των πολιτών. Η κατάργηση είναι εύκολη, αν υπάρχουν φανερές ή κρυφές ευλογίες ανωτέρων. Το να δημιουργήσουμε είναι το δύσκολο αλλά και το σημαντικό.
Το να συζητάμε σήμερα για το Νοσοκομείο Γουμένισσας, για την υποβάθμισή και την ενδεχόμενη αναστολή της λειτουργίας του είναι συνακόλουθο της απαξίωσης που καλλιεργήθηκε χρόνια τώρα, την μεταπολιτευτική περίοδο, προς την περιοχή και την ιστορική της έδρα, της οποίας και την ιστορία στο τέλος θα αφανίσουν, αφού δεν θα έχουν τι να εφαρπάξουν.
Εκείνο που επείγει άμεσα είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών από τον τοπικό Δήμο, από όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς της περιοχής και του Νομού, από όλους όσους ζήτησαν και ζητούν την ψήφο και την εμπιστοσύνη του λαού της ταλαιπωρούμενης επαρχίας μας, από όσους συντοπίτες μας τοποθετήθηκαν στις διοικήσεις του Νοσοκομείου. (Εκείνοι που θα περιμένουν εκ του ασφαλούς την επίσημη ανακοίνωση της όποιας υποβάθμισης ή κατάργησης για να επιρρίψουν αλλού τις ευθύνες και να συμμετάσχουν μετά στην ομαδική θρηνωδία, όπως έγινε με άλλες απώλειες, ιδιαίτερα της έδρα του Δήμου από την φυσική και ιστορική της πρωτεύουσα, δεν χρειάζονται. Είναι γνωστό «Άλαλα τα χείλη των ασεβών…»).
Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα το Νοσοκομείο θα το σώσει η κινητοποίηση του Λαού της Παιονίας. Έχει ιερό καθήκον να υπερασπιστεί το δίκαιο και το μέλλον του τόπου του. Άλλα περιθώρια δεν υπάρχουν.