Η πρώτη του Μάη γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με εκδρομές στη φύση και κατασκευή στεφανιών από λουλούδια του αγρού. Είναι μέρα χαράς ξεκούρασης και διασκέδασης για μικρούς και μεγάλους. Το μαγιάτικο στεφάνι μεταφέρεται στα σπίτια των ανθρώπων και τοποθετείται συνήθως στην εξώπορτα όπου μένει εκεί όλο τον μήνα. Η γιορτή της Πρωτομαγιάς όμως είναι μια ημέρα που μας θυμίζει με τους συμβολισμούς της αλλά και την ιστορία της, τους αγώνες των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο για δουλειά, αξιοπρέπεια και ελπίδα. Από το 1886 που προτάθηκε η «Εργατική Πρωτομαγιά» ως σήμερα, πέρασαν 122 χρόνια σκληρών αγώνων των εργαζόμενων για το δίκαιο, την ελευθερία, το δικαίωμα της εργασίας του ανθρώπου. Δεκαετίες μετά από εκείνη την βαμμένη στο αίμα Πρωτομαγιά στο Σικάγο, ο κόσμος αλλάζει. Ένα πράγμα δεν αλλάζει όμως η Άνοιξη στην Ελληνική φύση. Η Γουμένισσα είναι πανέμορφη και αποτελεί ένα καλό κίνητρο για να αποφασίσει κάποιος να γνωρίσει τη γραφική Κωμόπολη μας. Η Πρωτομαγιά αποτελεί μια καλή ευκαιρία για αυτό. Η Γουμένισσα που βρίσκεται στους πρόποδες του Παΐκου προσιτή σε κάθε γωνιά της προσφέροντας δασική αναψυχή σε οργανωμένους χώρους, όπως στη θέση «Δυο ποτάμια Γουμένισσας» φιλοξένησε πλήθος επισκεπτών χθες πρώτη του Μάη… Χρόνια Πολλά και Καλό μήνα σε όλους!
Αγαπητοί Blogers και Maria…μπορει η φράση «η πρωτομαγιά δεν είναι αργία αλλα απεργία» να μην εκφράζει σήμερα την φιλελεύθερη και εξευρωπαϊσμένη ελληνικη μας κοινωνία αλλα σίγουρα είναι η καλύτερη ευκαιρία για barbecue η όπως λέμε «όλα στα κάρβουνα»…όλα καλά και ωραία όμως μόνο στα λόγια…μήπως πρέπει να σκεφτούμε γιατί φέτος δεν είχε κόσμο στην τοποθεσία «Δυο ποτάμια Γουμένισσα» που όλοι συνηθίζουμε να λέμε «ποτάμι» αλλα και με χαρακτηρισμό στο τοπικό ιδίωμα , και βέβαια με εξαιρεση τους οικονομικούς λόγους? μήπως επειδή έχουμε τυπολατρικά να λέμε απλά το πόσο όμορφο είναι το ποτάμι μας κ.τ.λ. αλλά καμιά επένδυση δεν γίνεται? σκεφτείται να λειτουργούσαν τουαλέτες (για ανθρώπους προοριζόμενες βέβαια), αν υπήρχαν κάδοι σκουπιδιών , ψησταριές σε καλύτερη κατάσταση , περιποιημένα κιόσκα – τραπέζια , βρύσες για πόσιμο νερό απο ανθρώπους και όχι κοπάδια κ.τ.λ. Και ίσως φανεί οτι μόνο γκρίνια υπάρχει σε αυτό το μήνυμα αλλά δεν είναι έτσι.Το Δασαρχείο Γουμένισσας είναι ακουστό για την επένδυση που έχει κάνει κατα καιρούς στην τοποθεσία αλλά αυτό δεν φτάνει. Χρειάζεται να γίνουμε «ευρωπαίοι» και όχι απλά να φαινόμαστε.Χρειάζεται να είμαστε έλληνες και όχι «βάρβαροι καταπατητές» της φύσης. Ο Άγιος Νικόλαος στη Νάουσσα , τα Πορόϊα στις Σέρρες και τόσες άλλες τοποθεσίες δεν φτιάχτηκαν απο το πουθενά , αξιοποιήθηκαν!!! Ασ σκεφτούμε λοιπόν και το δικό μας ποτάμι…μας συμφέρει…
Μεγάλε είμαι μαζί σου!!
Η τοπική ονομασία για το ποτάμι της Γουμένισσας είναι «Μπατάνια» και προέρχεται από την ιταλική λέξη «batania», που σε μετάφραση είναι το μάλλινο κλινοσκέπασμα η κουβέρτα δηλαδή. Το όνομα αυτό δόθηκε, λόγω το ότι εκεί έπλεναν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, τα κλινοσκεπάσματα τους οι κάτοικοι της Γουμένισσας. Με το πέρασμα του χρόνου όμως, εκ παραδρομής, από νεότερους σε ηλικία το «Μπατάνια» παραφράστηκε σε «Πατάντσκα». Αυτά για το όνομα. Το ποτάμι δεν είναι μόνο φέτος που δεν είχε κόσμο αλλά τα τέσσερα τελευταία χρόνια, από τότε δηλαδή που το εγκατέλειψε η προηγούμενη δημοτική αρχή. Ο χώρος ήταν απεριποίητος και όλοι θυμόμαστε φαντάζομαι, το βουνό με το χώμα που είχε στο χώρο που ονομάζουμε πισίνα. Φέτος ο χώρος ήταν καθαρός, τα χόρτα κομμένα και για πρώτη φορά είδα το φράγμα κλειστό δηλ. την πισίνα γεμάτη νερό. Η Μαρία έγραψε για τα δύο ποτάμια και ότι ο χώρος είναι κατάλληλος για την πρωτομαγιά, πράγμα που εμένα προσωπικά με βρίσκει αντίθετο. Και αυτό γιατί τα πλατάνια έχουν «πληγωθεί» από κάποιους, πολλούς, απερίσκεπτους, οι οποίοι βάζουν φωτιά με κληματόβεργες, που φτάνουν τα 3 μέτρα, χωρίς να υπολογίσουν την καταστροφή που προκαλούν.
Τα πλατάνια έχουν χάσει όλα τα χαμηλά κλαδιά τους και ο χώρος δεν είναι πια σκιερός, όπως ήταν παλιά. Θέλω να πιστεύω, πώς η αξιοποίηση θα αποτρέψει τέτοια φαινόμενα και αν δεν έχουν σκοπό οι ιθύνοντες να κάνουν κάτι τέτοιο, καλό θα είναι να ξηλώσουν ότι υπάρχει εκεί και να αφήσουν το χώρο στην ησυχία του.