Δεν τα κατάφερε αυτή τη φορά η ομαδάρα μας αλλά δεν πειράζει. Το άρωμα του πρωταθλητή Ευρώπης θα γεμίζει τον αέρα που αναπνέουμε για πολλά χρόνια ακόμη. Η εικόνα της επιτυχίας θα ριζώσει μέσα στις καρδιές μας και σιγά σιγά θα πάρει την διάσταση θρύλου. Τότε που η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου πήρε την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα Ευρώπης θα λέμε…… Δεν πρέπει να μας τρομάζει το γεγονός πως ίσως η δική μας γενιά δεν θα καταφέρει να ξαναδεί μια τέτοια επιτυχία. Αντίθετα πρέπει να δοξάζουμε τον Θεό που μας αξίωσε να δούμε κάτι τέτοιο. Πολλές χώρες δεν μπόρεσαν να χωνέψουν ακόμα πως η Ελλάδα μας τα κατάφερε και σε πολλές περιπτώσεις η στάση τους άγγιξε τα όρια του ρατσισμού. Οπαδοί της Πορτογαλίας για παράδειγμα, στον παγκόσμιο πρωτάθλημα που έγινε πριν δύο χρόνια στην Γερμανία, είχαν αναρτήσει πανό με την φράση «Που είναι η Ελλάδα;» γεγονός που από μόνο του δείχνει πόσο τους στοίχισε που έχασαν δύο φορές από την ομάδα μας. Πριν από μερικές μέρες και μετά την ήττα μας από τη Σουηδία με 2-0 το αγγλικά «μέσα ενημέρωσης » έγραψαν «Επιτέλους το αντιποδόσφαιρο έχασε!» δείχνοντας για μια ακόμα φορά τον ρατσισμό τους, αλλά και την κατωτερότητα τους. Περίμεναν αυτή τη στιγμή τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Αλλά αντί να περιμένουν την Ελλάδα μας πότε θα χάσει, κανονικά θα έπρεπε να αναρωτιούνται που είναι η δική τους χώρα, που για μια κόμη φορά κοιτάει το euro από τον καναπέ. Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω τα λόγια του πρώην προέδρου της δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου. «Γιατί τους ενοχλεί που κερδίσαμε, αν ήταν μάγκες ας μας έβαζαν περισσότερα γκολ.» Η προσπάθεια της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου είναι αξιέπαινη και μπράβο σε όλους που συμμετέχουν σε αυτή. Μακάρι να μπορούμε να συμμετέχουμε κάθε φορά σε τέτοιες μεγάλες διοργανώσεις και ας μη καταφέρνουμε να διακριθούμε μετά.
