Με επιτυχία έγινε κι εφέτος η αναβίωση του εθίμου του Κλήδονα το βράδυ της Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011 από το Μουσικό Πολιτιστικό Σύλλογο Ευρωπού στην κεντρική πλατεία. Το έθιμο των κοριτσιών που ζητούν να μαντέψουν το τυχερό τους. Έχει τις ρίζες του από την εποχή του Ομήρου, αργότερα το συναντάμε στο Βυζάντιο ως λατρεία του Ήλιου. Φωτιές ανάψαν κι ο κόσμος πήδηξε από πάνω τους, για να εξαγνίσει το κακό. Με τα χρόνια, ο Κλήδονας χάνει το χαρακτήρα της γενικής μαντικής και περιορίζεται μόνο στους ερωτικούς χρησμούς. Η Θεά Κλειδόνα αποσύρεται και την θέση της παίρνει ο Άη Γιάννης του οποίου την χάρη επικαλείται ο λαός. Την παραμονή του Άη Γιάννη τα κορίτσια πηγαίνουν μια παρέα στα πηγάδια ή τις βρύσες της γειτονιάς από όπου παίρνουν μέσα σε πήλινο σκεύος το αμίλητο νερό. Την ώρα της μεταφοράς δεν μιλούν παρόλο που τα παλικάρια παραφυλάν στους δρόμους και προσπαθούν να κάνουν τις κοπέλες να μιλήσουν με διάφορα πειράγματα. Αν αυτό συμβεί, χάνεται η μαντική του “Κλήδονα”. Όσο τα κορίτσια σεργιανούν με το αμίλητο νερό, αν ακούσουν κάποιο όνομα, προφητεία είναι για το ριζικό που η μοίρα τους φυλάει. “Το μελλοντικό τους ταίρι, το όνομα που τους μήνυσε ο Κλήδονας θα φέρει”. Όταν φτάσουν στο σπίτι τοποθετούν το πήλινο δοχείο στην αυλή ή στο χαγιάτι και κάθε κορίτσι ρίχνει μέσα στο νερό ένα προσωπικό της αντικείμενο, π.χ ένα κουμπί, κάτι που θα το αναγνωρίζει η ίδια. Μετά σκεπάζουν το δοχείο με το νερό, με ένα κόκκινο πανί και τ’ αφήνουν στην αστροφεγγιά ως το επόμενο πρωί και μέχρι να τελειώσει η λειτουργία στην εκκλησία. Πάνε λοιπόν, μετά τα κορίτσια στο δοχείο με το νερό σχηματίζουν ένα κύκλο γύρω του και αρχίζει το βγάλσιμο των σημαδιών ως εξής:
Οι ποιητάρησες απαγγέλλουν ένα δίστιχο.
Την ώρα της απαγγελίας ένα κορίτσι παίρνει μέσα από το δοχείο ένα σημάδι και το υψώνει. Όποια το αναγνωρίσει ως δικό της το παίρνει και φωνάζει “δικό μου”. Αν το δίστιχο είναι από τα ωραία, ξεσηκώνεται αλαλαγμός και δέχεται τα συγχαρητήρια των υπόλοιπων κοριτσιών για το τυχερό της. Αυτό επαναλαμβάνεται μέχρι να βγουν όλα τα σημάδια από το δοχείο.
Τα δίστιχα που βγάζουν τα σημάδια τα λένε ριζικάρια περνάνε από γενιά σε γενιά.
- “Ανοίγουμε του Κλήδονα στου Αη Γιαννιού τη χάρη κι ότι είναι τυχερό θα βγει το ριζικάρι”
- “Άσπρο γαρίφαλο κρατώ, κόκκινο θα το βάψω κι αν το πετύχω στη μπογιά, πολλές καρδιές θα κάψω”
Τίμησαν με την παρουσία τους τη γιορτή ο Δήμαρχος Παιονίας κος Αθανάσιος Λαπόρδας, ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κος Αναστάσιος Δερβεντλής, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ευρωπού κος Λάμπρου, η κα Δήμητρα Κικίρη Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Γρίβας και πλήθος κόσμου. Οι σύλλογοι που χόρεψαν ήταν οι:
- Χορευτικός Όμιλος Δυτικής Θεσσαλονίκης (Χ.Ο.ΔΥ.ΘΕ.) “ το σεργιάνι”
- Πολιτιστικός Ποντιακός Σύλλογος Φιλυριάς η «Φιλυριά»
- Μουσικός Πολιτιστικός Σύλλογος Ευρωπού
Η Πρόεδρος του Συλλόγου κα Ελένη Κουμαρτζή-Περιστερίδου στο τέλος της γιορτής ευχαρίστησε όλους τους χορηγούς και όσους προσέφεραν εθελοντικά συμβάλλοντας στην επιτυχία της εκδήλωσης. Σε όλους τους συλλόγους για τη συμμετοχή τους προσέφεραν άνθη και στους χορευτές του Μουσικού Συλλόγου Ευρωπού δίπλωμα επιδέξιου χορευτή.
Σας ευχαριστούμε πολύ για την υποστήριξη και ανάδειξη αυτού του τόσο ιδιαίτερου και ξεχωριστού εθίμου που έχει γίνει θεσμός στον Ευρωπό. Μακάρι πάντα να είστε κοντά μας και να μας βοηθάτε σε θέματα διαφήμισης και προώθησης των πολιτιστικών μας εκδηλώσεων.
Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση – αφιέρωμα για τον Νίκο Παπάζογλου την Κυριακή 3 Ιουλίου και ώρα 21.00 το βράδυ στο προαύλιο του παλιού Δημοτικού σχολείου Ευρωπού.
Παίζουν και τραγουδούν οι Ε υ ρ ω μ ε λ ω δ ο ί.