Ο συνεργάτης του ε.ΜΜΕ.ίς, Πέτρος X.Ίντος συνάντησε την Εβίνα Μάλτση στον τόπο κοινής τους καταγωγής, τη Γουμένισσα το 2008.
-Καλησπέρα, Εβίνα! Θέλω να σε ρωτήσω κάποια πράγματα γύρω από εσένα και γενικότερα για το μπάσκετ.
Καλησπέρα! Δεν έχω πρόβλημα με καμία ερώτηση, ας ξεκινήσουμε.
-Πώς περνάς τις ελεύθερες ώρες σου;
Όπως καταλαβαίνεις ο ελεύθερος χρόνος είναι λίγος, επειδή έχουμε δύο αγώνες την εβδομάδα και χρειάζεται καλή ξεκούραση για να μπορέσεις να αποδώσεις σύμφωνα με το 100% των δυνατοτήτων σου. Από εκεί και πέρα πηγαίνω στην αγορά με τις συμπαίκτριες μου και έχουμε κάποια εξόδους ως ομάδα κυρίως, γιατί όταν είσαι στο εξωτερικό είναι πιο δύσκολα τα πράγματα και ειδικά, σε μία χώρα που δεν έχεις πάει πριν.
-Τι αλλαγές πιστεύεις ότι πρέπει να συντελεστούν στο χώρο του μπάσκετ;
Χρειάζεται να υπάρξει αναδιάρθρωση σε πολλά επίπεδα. Πρέπει να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές και όχι άσκοπες κινήσεις και να αλλάξει η νοοτροπία των υπεύθυνων για να φανεί η αξία του αθλήματος.
-Γιατί δεν επενδύονται χρήματα στην Ελλάδα;
Πιστεύω ότι δεν υπάρχει η προβολή που θα έπρεπε και υπάρχει οικονομική κρίση, λόγω λάθος συνεργασίας με παλιούς παράγοντες των ομάδων. Το θέμα της προβολής συνιστά πρόβλημα, περισσότερο σε ό,τι αφορά τις γυναίκες. Μετά από ένα σημείο οι λόγοι καθίστανται παράλογοι, αφού δεν γίνεται να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα. Εκτός φυσικά, από ξεχωριστές περιπτώσεις.
-Ποιος είναι για σένα ο ιδανικός προπονητής;
Έχω περάσει από πολλούς προπονητές, αλλά ο αγαπημένος μου είναι ο Αμερικανός Μάικ Τίμπο. Συνεργάστηκα μαζί του στο Κονέκτικατ. Από Έλληνες δεν ξεχωρίζω αρκετούς, αλλά υπάρχουν και σε αυτούς αξιόλογα πρόσωπα.
-Ξεχώρισες κάποια προσωπική στιγμή στην καριέρα σου;
Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο. Οι στιγμές που ξεχώρισα είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ελλάδα το 2004 και η υλοποίηση ενός παιδικού ονείρου. Δηλαδή, η συμμετοχή μου στο Γυναικείο Πρωτάθλημα των Η.Π.Α, το WNBA.
-Πώς δένεσαι καλύτερα με τον κόσμο μιας ομάδας;
Βασικά, προτεραιότητα έχει ο χαρακτήρας του αθλητή, οι καλές σχέσεις με τους ανθρώπους της ομάδας και η επαφή με τον κόσμο, είτε μετά τους αγώνες είτε μέσω κοινών φίλων. Συνήθως, συμβαίνει εξαιτίας των σχέσεων με τους φιλάθλους και τους οπαδούς του σωματείου. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα θεωρώ τη φιλία που αναπτύχθηκε με μια Γαλλίδα οπαδό, η οποία με συμπάθησε από την αρχή και έφτιαξε την προσωπική μου ιστοσελίδα στη γλώσσα της χώρας. Η ανανέωση ήταν σχεδόν καθημερινή και θυμίζει επαγγελματική δουλεία. Έπαθα πλάκα βλέποντας το σχεδιασμό της σελίδας.
-Μέχρι πότε θα αγωνίζεσαι με το εθνόσημο;
Θα είμαι ικανοποιημένη, αν αποτελώ μέλος της ομάδας για ακόμα έναν χρόνο, καθώς τότε έχω αποφασίσει να αποχωρήσω. Πήρα αυτήν την απόφαση, επειδή πιστεύω πως πρόσφερα το καλύτερο δυνατόν και στηρίζω την ανανέωση. Θεωρώ ότι υπάρχουν ταλέντα στο γυναικείο μπάσκετ, αρκεί να αξιοποιηθούν από τους συλλόγους τους.
-Δημιουργούνται εύκολα αθλητικές φιλίες;
Σίγουρα υπάρχει φιλία με άτομα του χώρου μας, αλλά δε γίνεται να είμαστε με όλο τον κόσμο έτσι. Χρειάζεται η διατήρηση των σωστών αποστάσεων και ειδικότερα, όταν έχεις κάνει ένα δυνατό όνομα με το πέρασμα των χρόνων.
-Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τη νέα περίοδο, προσωπικοί και συλλογικοί;
Οι φιλοδοξίες μου είναι να πάμε όσο το δυνατόν ψηλότερα στην Ευρώπη, γι’ αυτό κι επέλεξα τη συγκεκριμένη ομάδα. Στόχος της διοίκησης είναι η κατάκτηση του Τσέχικου Πρωταθλήματος, του Κυπέλλου και θα υπάρχει ικανοποίηση, αν φτάσει η ομάδα στους «8» της Ευρωλίγκας.
-Κλείνοντας, τι σκοπεύεις να ακολουθήσεις μετά το κλείσιμο της καριέρας σου;
Αυτό θα φανεί στο ζενίθ! Δεν θέλω να πω κάτι τώρα, αν και όπως φαίνεται, θα συνεχίσω από κάποια άλλη θέση στο χώρο του μπάσκετ.
