6 ΜΑΙΟΥ – ΕΚΛΟΓΕΣ ……εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Ιστορικώς είναι αποδεδειγμένο ότι χώρες οι οποίες βασίζονταν σε σαθρά θεμέλια ως κράτη, στα ανά περιόδους ξεσπάσματα οικονομικής κρίσεως κατέρρεαν σαν χάρτινοι πύργοι. Τα τελευταία σαράντα χρόνια είναι η μοναδική περίοδος που ο Ελληνισμός (συμπεριλαμβανομένης της τραγωδίας της Κύπρου ) δεν γνώρισε πόλεμο. Ξεκίνησε μετά την πτώση της χούντας μία περίοδος δημοκρατικής άνθησης, η οποία εμπεριείχε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που έδιναν την δυνατότητα να επαναδημιουργηθεί ένα σοβαρό, αξιόπιστο κράτος. οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν περίτρανα ότι αποτύχαμε. Δίχως να μπαίνω στην τρύπα Πάγκαλου…τα φάγαμε όλοι μαζί, διότι όπως και να το κάνουμε οι ευθύνες διαβαθμίζονται ξεπερνώ τον ευνουχισμό μίας ολόκληρης χώρας – κράτους που ετελέσθη τα τελευταία σαράντα χρόνια ύπαρξής του.
Αυτό που μετράει, για αυτό που αγωνιά ο κάθε Έλληνας είναι το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του.
Και ξαφνικά στο πέρας μίας διετούς νυκτός καλούνται οι πολίτες αυτής της χώρας να αποφασίσουν για το μέλλον τους ασκώντας το πλέον δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου.
Πάραυτα η εκλογική διαδικασία δεν αποτελεί μονόδρομο. Η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές.
Και μάλιστα εκλογές οι οποίες…δημοκρατικά πάντα θα οδηγήσουν στην διαιώνιση του δράματος που ήδη βιώνουμε.
Συμμεριζόμενος λοιπόν, να μην κατηγορηθώ για λογοκλοπή τις απόψεις Γιανναρά, ίσως θα ήταν προτιμότερη η άκρως δημοκρατικώς συγκρότηση συντακτικής εθνοσυνέλευσης , η οποία δεν θα έπαιρνε περισσότερο χρόνο από όσο διαρκεί μια προεκλογική περίοδος. Προϋποθέτει βέβαια διάλυση της βουλής με την συναίνεσή όλων των ενδοκοινοβουλευτικών σχηματισμών ώστε να μην έχει τον χαρακτήρα πραξικοπήματος.
Και έργο της θα ήταν – είναι συγκρότηση υπηρεσιακής κυβερνήσεως με μέλη που ουδεμία σχέση έχουν με τα παρόντα πρόσωπα που ασκούν εξουσία. Όπως και η συγκρότηση διμερούς επιτροπής επί εθνικών – οικονομικών θεμάτων, η οποία επιτροπή προχωράει σε ρεαλιστική διαπραγμάτευση του οικονομικού χρέους της χώρας εκμεταλλευομένη τα εθνικά διαπραγματευτικά όπλα της χώρας. Και εν προκειμένω γίνομαι συγκεκριμένος.
Η διαβούλευση-διαπραγμάτευση που πρέπει άμεσα να ξεκινήσει με τους εταίρους θα πρέπει να βασίζεται σε πολιτικά δεδομένα και όχι σε οικονομικά μεγέθη. Όταν η κ. Angela Merkel δηλώνει ευθαρσώς ότι απλά αγοράζει χρόνο για την Ελλάδα και ο Josehep Stiglits, ένας εκ των στενότερων συμβούλων του πρώην πρωθυπουργού και νομπελίστας οικονομολόγος, πως είναι δεδομένη η αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους η οποία και έγινε, επιβάλλεται η χώρα να διαπραγματευτεί με αμιγώς πολιτικούς όρους.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή η Ελλάδα διαθέτει ισχυρά πολιτικά διαπραγματευτικά όπλα.
- Οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι μας χτυπήσανε τη Λιβύη προσδοκώντας την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι. Οι εν λόγω στρατιωτικές επιχειρήσεις των ΝΑΤΟικών δυνάμεων δεν θα ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθούν με την ίδια ευκολία εάν η χώρα δεν παραχωρούσε τη βάση της Σούδας προς διευκόλυνση τους. Και όμως η Ελληνική πλευρά δεν εκμεταλλεύτηκε την όλη κατάσταση προς ίδιον όφελος.
Τη περίοδο που οι Αμερικανοί χτυπούσαν το Ιράκ το ΔΝΤ εισχωρούσε στην Τουρκία, η οποία κατ’ αντιστοιχίαν είχε μεγαλύτερο από της Ελλάδος οικονομικό πρόβλημα. Ο Ερντογάν εν μία νυκτί έκλεισε τη βάση του Ιντσιρλίκ, που αποτελούσε τη κύρια πηγή εξόρμησης των αμερικάνικων αεροπορικών δυνάμεων κατά του Ιράκ και την ξανάνοιξε την επόμενη πρωία με το που απεσύρθη από τη χώρα το ΔΝΤ τη πιέσει του αμερικάνικου παράγοντα. Ο αναβρασμός στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου καθιστά τη Σούδα στρατηγικής σημασίας και ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο στα ελληνικά χέρια. - Μετά το ναυάγιο που επήλθε στις Τουρκοισραηλινές σχέσεις εξ’ αιτίας της επέμβασης των Ισραηλινών δυνάμεων στο πλοίο mavi marmara το Ισραήλ επιθυμεί διακαώς καλές σχέσεις με την Ελλάδα προς εξασφάλιση στρατηγικού γεωπολιτικού βάθους, που τόσο το έχει ανάγκη. Προς τούτο προσέτρεξε και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Benjamin Netanyahoy στον κ. Παπανδρέου.
Πρόσφατη είναι εξ’ άλλου και η αμυντική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών.
Άλλο ένα λοιπόν ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί με αντάλλαγμα την στήριξη από τα ανά τον κόσμο πανίσχυρα Εβραϊκά lobies και όχι μόνον, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει και διατάραξη των σχέσεών μας με τον Αραβικό κόσμο. - Ξεπερνώντας τους δήθεν εθνικολεονταρισμούς και χωρίς καμία διάθεση ενδοτισμού επιβάλλεται η σκληρή διαπραγμάτευση επί του ενεργειακού πλούτου της χώρας με τις παντοδύναμες πολυεθνικές και τους εταίρους μας, αποκομίζοντας τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για την χώρα θέτοντας επί τάπητος ζητήματα όπως ΑΟΖ Καστελόριζου . Δεν είναι διόλου τυχαία η δήλωση της ΥΠΕΞ των Η.Π.Α κ. Hillary Clinton στην εκπομπή του Παπαχελά ότι σαφώς και οι Η.Π.Α ενδιαφέρονται «επιχειρηματικώς» για το πετρέλαιο του Αιγαίου…και όχι μόνο. Όπως επίσης δεν είναι καθόλου τυχαία η προσπάθεια προσέγγισης του Ισραήλ μετά την ενεργειακή συμφωνία που πέτυχε με την Κύπρο. Αυτή τη στιγμή καθορίζεται ο ενεργειακός χάρτης της περιοχής, πάντα κατά τα συμφέροντα συγκεκριμένων δυνάμεων, αφήνοντας έξω από το παιχνίδι τις αραβικές χώρες που την ίδια στιγμή σπαράσσονται από εσωτερικά προβλήματα. Η μεσόγειος βράζει. Είναι αδιανόητο η Ελλάδα να μένει αμέτοχη παραχωρώντας γη, ύδωρ και ήλιο άνευ ουσιαστικών ανταλλαγμάτων.
- Πριν καταφέρουν Ευρωπαίοι –Αμερικάνοι να διασφαλίσουν ευρώ-δολλάριο αντίστοιχα από την επερχόμενη και τύποις πλέον κατάρρευση της Ελληνικής οικονομίας (κάτι που απο ότι φαίνεται κατάφεραν ήδη) η χώρα θα πρέπει να εκμεταλλευτεί διαπραγματευόμενη αυτό καθ’ αυτό το γεγονός ακόμη και εκβιαστικά προς τους τοκογλύφους που κατακρεουργούν στο σύνολο της αυτή τη ριμάδα την ψωροκώσταινα
Εν κατακλείδι εφ’ όσον πάσχει η χώρα από ηγετικές φυσιογνωμίες που δύνανται να φέρουν σε πέρας ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα, παρά ακολουθούν οι ήδη υπάρχοντες άρχοντες του τόπου την τετριμμένη οδό του yes sir, η κρισιμότητα των δραματικών στιγμών που διέρχεται η χώρα επιτάσσει αν όχι παλλαϊκή, τουλάχιστον πλειοψηφική συναίνεση δια της οποίας κατάλληλα πρόσωπα θα διαχειριστούν την όλη κατάσταση.
Ας ελπίσουμε ότι έστω και μέσω των εκλογών της 6ης Μαίου θα δοθεί ελπίδα σε μία χώρα, έναν λαό που οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στα τάρταρα…απλά για άλλη μια φορά μέσα στην πολύπαθη ιστορία του
