END OF AN ERA – ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Σήμερα 6-12-2012, το Περιφερειακό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ένωσης Γεωπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων (Π.Σ Π.Ε.Γ.Δ.Υ Ν. ΚΙΛΚΙΣ) του Ν. Κιλκίς, κατόπιν εντολής της έκτακτης γενικής του συνέλευσης ,συνέταξε το παρόν κείμενο – ψήφισμα στο οποίο διατυπώνει τις σκέψεις και απόψεις του για τις τρέχουσες εξελίξεις, για τον κλάδο των Δ.Υ γενικά, όσο και για τους Γεωπόνους Δ.Υ ειδικά, το οποίο και κοινοποιούμε σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Δυστυχώς, αυτά που από 16-2-2012 είχαμε προβλέψει και δημοσιεύσει, έφτασαν στην χειρότερη εκδοχή τους. Τα συνεχόμενα μνημονιακά νομοθετήματα δημιούργησαν ένα εφιαλτικό περιβάλλον, στο οποίο ο αγώνας επιβίωσης των Ελλήνων θυμίζει όλο και περισσότερο ζούγκλα. Οι κυβερνώντες εφαρμόζοντας υπάκουα τις εξωφρενικές εντολές του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ επιλέγουν με Νόμους, Προεδρικά Διατάγματα, πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου την επιβίωση του χρεοκοπημένου τραπεζικού συστήματος. Η εναλλαγή των τραπεζιτών σε θέσεις εξουσίας οδηγούν την χώρα σε κατάσταση αλλοφροσύνης. Τα μαθήματα της μικρής Ισλανδίας που επέλεξε να σώσει το λαό της και όχι τις τράπεζες, δεν συγκίνησαν κανέναν. Το γεγονός βέβαια ότι η συγκεκριμένη χώρα δίκασε και καταδίκασε τους υπαίτιους (τραπεζίτες & πολιτικούς) σίγουρα λειτούργησε αποτρεπτικά για δικό μας πολιτικό κατεστημένο, το οποίο εκφοβίζοντας τον λαό και εθίζοντας το, ως ναρκομανή στη δόση του, τον οδήγησε στην αποχαύνωση, στην αποξένωση, στον κοινωνικό αυτοματισμό. Σήμερα στις πολυκατοικίες –ιδιαίτερα της Μακεδονίας και Θράκης- οι ένοικοι δεν μιλάνε μεταξύ τους είτε γιατί καθοδηγούμενοι από τα αργυρώνητα ΜΜΕ ο ένας κατηγορεί τον άλλον ως κλέφτη και απατεώνα, είτε γιατί διαφωνούν για την κεντρική θέρμανση. Το κρύο μέρα με την μέρα σκεπάζει τις καρδιές και τα σώματα των νεοελλήνων και ουσιαστικά μετά το ΄41, έχουμε τον πρώτο μεταπολεμικό κρύο, φτωχό και δυστυχισμένο χειμώνα για τον λαό μας.
Ο τελευταίος νόμος-τερατούργημα Ν. 4093/2012 αποτελεί το τρομακτικό μέρος του. πειράματος. Ξεκινάει με συγκεκαλυμμένες απολύσεις στο δημόσιο – με τη μορφή ΄΄ κινητικότητας ΄- έτσι ώστε στις ανά τρίμηνο εφαρμογές του, να φεύγουν χιλιάδες συναδέλφων, πάντα με κάποια αληθοφανή δικαιολογία (εκτός ΑΣΕΠ πρόσληψη, ανάγκες υπηρεσιών, παρωχημένες ειδικότητες, κ.λ.π). Η δημιουργία φοβικών Δ.Υ υπαλλήλων έγινε βιομηχανία και η παραγωγή ΄΄ φασόν ΄΄ απολύσεων τείνει να γίνει επιστήμη. Οι ανούσιες και ψευδής βεβαιώσεις υπουργών για κάλυψη των κενών σε άλλες υπηρεσίες είναι στάχτη στα μάτια όλων. Είναι προσβολή στη λογική και αντίληψη του καθένα μας. Απλά ερωτήματα μένουν αναπάντητα, όπως: Ρώτησε κάποιος τις υπηρεσίες που αποψιλώνονται αν χρειάζονταν προσωπικό πριν διώξουν τους υπαλλήλους; Αρχίζει κάποιος λογικός απολύσεις πριν καταγράψει ανάγκες ή κάνει την περίφημη αναδιάρθρωση; Έχει νόημα να πάρεις τους υπαλλήλους από την μία υπηρεσία και να τους πας σε άλλη, ενώ πριν τους έχεις ουσιαστικά απολύσει, όταν ταυτόχρονα πρέπει να φέρεις άλλους από την διπλανή;
Η σημερινή μέρα είναι σημαδιακή για την Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς καθώς επιδίδονται οι πρώτες διαπιστωτικές πράξεις διαθεσιμότητας σε πέντε συναδέλφους Δ.Υ με παράλληλες απατηλές υποσχέσεις για τοποθέτησή τους σε κενές θέσεις άλλων υπηρεσιών. Έτσι η τακτική του ΄΄ διαίρει και βασίλευε ΄΄ φτάνει στο ανώτατο επίπεδο, αφού τάζοντας στους απελπισμένους ΄΄υπό απόλυση ΄΄ συναδέλφους γρήγορη μετακίνηση και αποκατάσταση, σκοπεύει να κάμψει το ηθικό και την αγωνιστικότητά τους, αλλά και να τους χρησιμοποιήσει ως ΄΄ανθρώπινο πολιορκητικό κριό ΄΄ για τον αγώνα όλων μας, θεωρώντας τους ΄΄τελειωμένους΄΄. Οι υποσχέσεις για μετακίνηση στον ΕΟΠΠΥ, στο ΙΚΑ, στην Αστυνομία έχουν σκοπό αφενός μεν την καλλιέργεια φρούδων ελπίδων και αφετέρου τη διάσπαση του αγώνα. Ακόμη και η πρόσφατη οριακής συνταγματικότητας πράξη νομοθετικού περιεχομένου που παρακάμπτει τους πολιτικούς προϊσταμένους των Ο.Τ.Α και παραβιάζει κατάφωρα το αυτοδιοίκητο για τις διαπιστωτικές πράξεις της διαθεσιμότητας, αποδεικνύει τη νοοτροπία
¨Αποφασίζωμεν και Διατάσωμεν¨ που διαπνέει την κατά τα άλλα δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση.
Σε ότι αφορά τα καθ΄ ημάς, είναι σαφές ότι πληρώνουμε την απαξία του επαγγέλματος του Δ.Υ που εντέχνως μεθοδεύτηκε και σε μεγάλο βαθμό παγιώθηκε όλα αυτά τα χρόνια στην αντίληψη του λαού. Τελικά η αποξένωσή μας από την κοινωνία μας κατέστησε εύκολο στόχο για όλους. Καταστήσαμε τους εαυτούς μας την θεραπεία για ΄΄ πάσα νόσο και πάσα μαλακίαν ΄΄. Κανείς λοιπόν δεν ασχολείται με τα δισεκατομμύρια (πάνω από εκατό) που κατασπαταλήθηκαν στην Ολυμπιάδα του 2004, ενώ είχαν προϋπολογιστεί για λιγότερο από δέκα, κανείς δεν ασχολείται με τα χαμένα δισεκατομμύρια των προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων ή των Δημόσιων Οργανισμών, της siemens, των Ασφαλιστικών ταμείων αφού για όλα φταίνε οι Δ.Υ. Είναι σαφές ότι έχουμε βοηθήσει και εμείς, άθελά μας, σε αυτή την κατάσταση. Η αδράνεια των συνδικαλιστικών μας οργάνων που μεταφράστηκε ως καθολική ανοχή από την πλευρά μας σε φαινόμενα περίεργου και εύκολου πλουτισμού, σε απαράδεκτες συμπεριφορές, σε κακώς εννοούμενη συναδελφική αλληλεγγύη αλλά και οι παράλογες κάποιες φορές διεκδικήσεις μας, αναμφίβολα δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για να γίνουμε οι αποδιοπομπαίοι τράγοι μίας χειμαζόμενης και δυστυχισμένης Ελλάδας. Είναι πολύ εύκολο άλλωστε να κατευθύνεις την οργή μίας κοινωνίας, πρωταθλήτριας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στην ανεργία, εναντίον μιας επαγγελματικής τάξης που θεωρητικά δεν κινδυνεύει τουλάχιστον να μείνει χωρίς δουλειά. Ακόμη και άλλες επαγγελματικές τάξεις, που με τη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού θα μπορούσαν να κατηγορηθούν από όλους ως πρωταθλήτριες στη φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή, έχουν βγει σαν την ψείρα στο γιακά και κατηγορούν τους Δ.Υ.
Ειδικότερα και εμείς οι γεωπόνοι, ως κλάδος, έχουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί στην γενικότερη απαξία. Εγκλωβισμένοι στις κατευθύνσεις ενός καθωσπρέπει συνδικαλισμού ΄΄ ανεχθήκαμε ΄΄ επί δεκαέξι και πλέον χρόνια τους κάθε λογής εκλεγμένους τοπικούς άρχοντες (κυρίως Νομάρχες) να παρεμβαίνουν στο έργο μας. Οδηγηθήκαμε και ίσως κάποιοι με χαρά στο να κλειστούμε στα γραφεία μας και να χάσουμε την επαφή μας με τον μέσο Έλληνα παραγωγό. Ένα βήμα πριν καταντήσουμε, σχεδόν αδιαμαρτύρητα, διοικητικοί υπάλληλοι, γραφιάδες του κερατά, που η μόνη μας δουλειά θα είναι η έγκριση των επιδοτήσεων θα πρέπει να βάλουμε μία τελεία. Άλλως θα θεωρηθεί ότι συνηγορούμε στη μεθόδευση που επιχειρείται σε βάρος των αγροτών και του αγροτικού τομέα από τη ΚΑΠ του 2005. Αφού δεν στηλιτεύσαμε όσο έπρεπε το ανεξέλεγκτο πάρτι των επιδοτήσεων και την πλήρη αποσύνδεση τους με την παραγωγή. Αφού δεν πατήσαμε πόδι στα περίφημα προγράμματα ενισχύσεων, ώστε τα χρήματα να κατευθύνονται σε παραγωγικές επενδύσεις και όχι σε συνεχόμενες αγορές γεωργικών μηχανημάτων , που ως μόνο αποτέλεσμα είχε τον πλουτισμό εισαγωγέων και την καταχρέωση των παραγωγών. Αφού εργαστήκαμε – και συνεχίζουμε να το κάνουμε ακόμη και σήμερα – πάνω σε στημένες ΚΥΑ που είχαν και έχουν στόχο να μετατρέψουν ανίδεους και φτωχούς σε μεγαλοεπενδυτές μέσω μαγικού ραβδιού και Ανεύθυνων Δηλώσεων. Τελικά κάποιοι μείναμε μόνοι μας. Ο καθένας μας χωριστά. Σε ένα μοναχικό αγώνα ανάδειξης του προβλήματος και της κομπίνας, χωρίς αποτέλεσμα, χωρίς προστασία, έτσι για το γαμώτο. Και στο τέλος μας είπαν και κωλόπαιδα. Δεν καταφέραμε όμως να υπερασπιστούμε, όπως έπρεπε, την επιστήμη μας, τη δουλειά μας και τους Έλληνες γεωργούς και κτηνοτρόφους. Γιατί αντιδράσαμε αργά, όταν ο περίφημος ΄΄Καλλικράτης΄΄ έδειξε τα δόντια του. Όταν σαλαμοποιηθήκαμε τρεις- τέσσερις Δ/νσεις σε μία (Αγροτικής Ανάπτυξης, Κτηνιατρική, Τοπογραφική και Εγγείων Βελτιώσεων σε Δ.Α.Ο.Κ ) , τότε καταλάβαμε τι έρχεται και αρχίσαμε να αντιδρούμε. Ανεχτήκαμε την απαξίωση των συναδέλφων γεωπόνων στους Δήμους και την τοποθέτηση τους σε ΚΕΠ, σε άσχετες Δ/νσεις και Γραφεία. Αποδεχτήκαμε την άκριτη μεταφορά αρμοδιοτήτων στους Καλλικρατικούς Δήμους (π.χ αρμοδιότητες σε αλιεία και γεωτρήσεις) χωρίς την απαραίτητη στελέχωση με προσωπικό. Αφήνουμε μοιρολατρικά στα χέρια μαθητευόμενων μάγων την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών του Υπ.Α.Α.Τ και αγωνιούμε χωρίς να προτείνουμε. Περιμένουμε από την Task Force να μας προτείνει οργανόγραμμα και δεν τολμούμε να διεκδικήσουμε το μέλλον μας. Αναλωνόμαστε στο αν είναι εφικτή ή πρέπουσα η μεταφορά στο κτίριο του ΄΄Κεράνη΄΄ στην Αθήνα των κεντρικών υπηρεσιών του Υπ.Α.Α.Τ, λες και αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα της Ελληνικής Γεωργίας και των γεωπόνων , και δεν κοιτάμε ότι το ζήτημα δεν είναι αν κατοικοεδρεύεις Αχαρνών και πλατείας Βάθης, αλλά αν θα έχεις δουλειά. Κάναμε απεργίες για τα ΄΄ κουτάκια – επιδόματα του παρελθόντος ΄΄, αλλά ελάχιστοι συνάδελφοι έχουν το κουράγιο να αγωνιστούν για τη κόλαση που έρχεται.
Για όλα τα παραπάνω, εμείς οι Γεωπόνοι Δ.Υ του Κιλκίς, αναγνωρίζουμε το ΄΄Τέλος Εποχής΄΄ που ήρθε . Θεωρούμε ότι η ΄΄Νέα Εποχή΄΄ που ξεκινάει πρέπει να μας βρει ενωμένους και αποφασισμένους να αγωνιστούμε, όχι μόνο για το τομάρι μας, αλλά για την επιστήμη μας και τους Έλληνες γεωργούς και κτηνοτρόφους. Να πούμε τα δικά μας ΄΄ΟΧΙ΄΄ σε αντίθεση με τους κυβερνώντες που λένε μόνο ΄΄ΝΑΙ΄΄. Να εμπνευστούμε από μορφές της σύγχρονης Ελλάδας όπως η Πηνελόπη Δέλτα. Για όσους δεν θυμούνται η περίφημη αυτή συγγραφέας, ζώστηκε την Ελληνική σημαία και αυτοκτόνησε όταν έμπαιναν τα ναζιστικά στρατεύματα στην Αθήνα. Το παράδειγμά της το χρησιμοποιούν από την ακριβώς αντίθετη πλευρά οι σημερινοί αρμόδιοι για να αγκαλιάσουν και να ζωστούν τις ξένες σημαίες-εντολές, σώζοντας έτσι προσωρινά τον εαυτό τους και όχι τον λαό.
Σε όλους αυτούς τους αρμόδιους εμείς λέμε ότι δεν είναι αυτή η Ελλάδα που θέλουμε και δεν θα τους τη χαρίσουμε. Αργά ή γρήγορα θα πάρουν την απάντηση που πρέπει και όλος ο λαός μαζί, χωρίς κοινωνικούς αυτοματισμούς, διαχωρισμούς και προκαταλήψεις θα βρούμε τον σωστό δρόμο.
΄΄End of An Era΄΄ λοιπόν συνάδελφοι για όλους και για εμάς . Ο αγώνας συνεχίζεται με ανανέωση προσώπων, με ανανέωση ιδεών , ακόμη και από άλλα μετερίζια. Το πιστεύουμε γιατί είναι σωστό, είναι σωστό γιατί το πιστεύουμε.