Τήν Τρίτη 28 Μαΐου ἑκατοντάδες πιστοί ἀνέβηκαν στό Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου, Μετόχιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους, γιά νά συμμετάσχουν στή θεία Λειτουργία καί τό ἱερό Μνημόσυνο πού ὕστερα ἀκολούθησε γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς τῶν Ρωμηῶν προγόνων μας οἱ ὁποῖοι θυσιάστηκαν στήν Ἁγια-Σοφιά καί τήν Κωνσταντινούπολη τήν ἀποφράδα ἡμέρα (Τρίτη 29 Μαΐου 1453) ἀλλά καί στίς Ἀλησμόνητες Πατρίδες ἀπό τήν –κατά παραχώρησιν Θεοῦ– ἐπέλαση τῆς Ὀθωμανικῆς βαρβαρότητας.
Μετά τό Μνημόσυνο, ἐπηκολούθησε πλούσιο μοναστηριακό κέρασμα καί στή συνέχεια ἐπίκαιρη ὁμιλία τοῦ Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνοῦ. Ὁ π.Γεώργιος, μέ τόν χαρακτηριστικά πρᾶο, τεκμηριωμένο καί χαριτωμένο λόγο του ἀνέδειξε τόν παράγοντα Ὀρθοδοξία ὡς βασικό ἑνοποιητικό στοιχεῖο τῆς πάλαι ποτέ θεοφυλάκτου, κραταιᾶς καί περιβόητης Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, ἡ ὁποία καί παρέμεινε στήν παγκόσμια ἱστορία ὡς «Ρωμανία»· ἐξ οὗ καί ὁ ὅρος «Ρωμηοσύνη», πού φανερώνει ἀκριβῶς αὐτήν τήν ὀρθόδοξη καί ὑγιῶς οἰκουμενική –καί ὄχι οἰκουμενιστική– συνείδηση τῆς ἀδελφοσύνης τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν.
Αὐτή ἡ κοινή ρωμαίϊκη συνείδηση ἐπιβιώνει ἀκόμη καί σήμερα μέσα ἀπό τήν ὀρθόδοξη χριστιανική συγγένεια τῶν λαῶν πού ὑπάγονται στή δικαιοδοσία τῶν Πατριαρχείων τῆς Ἀνατολῆς καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Ἡ δικαιοδοσία αὐτή ἐδαφικά ἀντιστοιχεῖ μέ τήν παλαιά γεωγραφική ἔκταση τῆς Ρωμανίας, ἡ ὁποία θά ἐπιβιώνει καί θά σώζεται καί πνευματικά ὅσο ἐμεῖς θά παραμένουμε πιστοί στήν Ὀρθοδοξία τῶν Ἁγίων καί τήν πατερικότητα τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος. Ἡ ἐδαφική καί πνευματική αὐτή συνέχεια ἄλλωστε δικαιώνει καί τόν τίτλο τῆς ὁμιλίας: «Η ΡΩΜΑΝΙΑ ΖΕΙ».
