ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΙΩΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΕ
ΠΕΛΛΑ-ΝΥΜΦΑΙΟ-ΦΛΩΡΙΝΑ-ΠΡΕΣΠΕΣ-ΚΑΣΤΟΡΙΑ
Το Σαββάτο, 25 Μαΐου τρέχοντος έτους, πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη διήμερη εκδρομή του Συλλόγου μας στο Μουσείο Πέλλας-Νυμφαίο-Φλώρινα-Πρέσπες και Καστοριά. Την οργάνωση είχε το Δ.Σ. του Συλλόγου, όπως άλλωστε όλων των εκδρομών που κάναμε μέχρι τώρα.
Στο προκαθορισμένο σημείο, κοντά στην αίθουσα του Συλλόγου, περίμενε το λεωφορείο με οδηγό τον Τάκη Λιότση. Με τον Τάκη οδηγό κάναμε όλες τις εκδρομές μας, εκτός από μία, και γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του και την ευγένειά του ήμασταν βέβαιοι ότι όλα θα πάνε καλά. Οκτώ η ώρα και φορτώσαμε τις αποσκευές μας, κάναμε τον σταυρό μας και ευχηθήκαμε καλό μας ταξίδι. Από την πλατεία Αριστοτέλους πήραμε άλλα δύο ζευγάρια και αναχωρήσαμε για τον πρώτο προορισμό μας.
Η πρώτη στάση έγινε στην Πέλλα, στο νέο αρχαιολογικό μουσείο. Ένα θαυμάσιο μουσείο, με πολλά εντυπωσιακά εκθέματα αντικειμένων από την ζωή των αρχαίων προγόνων μας. Αργότερα, όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες, θα ενοποιηθεί ο χώρος του μουσείου με τον ανοικτό αρχαιολογικό χώρο των ανασκαφών και θα αποτελεί μοναδική εμπειρία η επίσκεψη του ενιαίου αυτού χώρου. Η ξενάγηση από την ξεναγό μας κα Αθηνά, ήταν εξαιρετική, κρατώντας αδιάπτωτο το ενδιαφέρον μας καθ’ όλη τη περιήγηση μέσα στο μουσείο. Δυστυχώς, η ώρα περνούσε πολύ γρήγορα και έπρεπε να τηρήσουμε το πρόγραμμα της εκδρομής. Έτσι αναγκαστήκαμε να επιταχύνουμε την ξενάγηση, να ευχαριστήσουμε την ξεναγό μας και να την αποχαιρετήσουμε, υποσχόμενοι κάνουμε μαζί μια εκδρομή στη Μονή Τιμίου Προδρόμου των Σερρών και τα οχυρά του Ρούπελ.
Ώρα για το καφεδάκι μας. Σταματήσαμε στο Μαυροβούνι και απολαύσαμε τον καφέ μας στα μικρά καφενεδάκια του κεντρικού δρόμου. Μετά το διάλειμμα αυτό, πήραμε και πάλι τον δρόμο προς τον επόμενο προορισμό μας, το Νυμφαίο.
Το πανέμορφο Νυμφαίο, κρυμμένο από τα αδιάκριτα βλέμματα, σε υψόμετρο 1345 μέτρων, πνιγμένο στο πράσινο και τα λουλούδια, με τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και τις λαμαρινένιες σκεπές τους, φάνταζε εξωπραγματικό στα μάτια μας, όπως το πρωτοαντικρίσαμε από το σημείο όπου αφήσαμε το λεωφορείο. Το χωριό είναι πολύ μικρό και σου δίδεται η δυνατότητα να περπατήσεις όλα τα στενά πέτρινα δρομάκια, χωρίς την παρενόχληση μηχανοκίνητων οχημάτων, αφού απαγορεύεται η είσοδος αυτοκινήτων στο χωριό. Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, κάναμε τα ψώνια μας σε μικροδώρα και παραδοσιακά προϊόντα, και κατευθυνθήκαμε προς τις ταβέρνες, όπου γευθήκαμε τα παραδοσιακά φασόλια και άλλα τοπικά φαγητά.
Στο δρόμο προς Φλώρινα, κατεβαίνοντας από την αετοφωλιά του Νυμφαίου, ξεδιπλώνεται μπροστά μας, σαν να βρισκόμαστε σε αεροπλάνο, όλος ο κάμπος από Αμύνταιο μέχρι Πτολεμαΐδα με τις λίμνες Ζάζαρη, Χειμαδίτιδα, Πετρών, Βεγορίτιδα και τα γραφικά χωριά γύρω από αυτές. Ένα πανέμορφο θέαμα, που δεν παραλείψαμε να φωτογραφίσουμε κατ’ επανάληψη, με την βοήθεια του οδηγού μας του Τάκη, ο οποίος για να διευκολύνει τους φωτογράφους μας ακινητοποιούσε το λεωφορείο σε κατάλληλα σημεία.
Το απόγευμα φθάσαμε αισίως στην Φλώρινα και αμέσως κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο μας «Λύγκος», το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Πολύ γρήγορα πήραμε τα δωμάτιά μας και καιρός για λίγη ξεκούραση. Ο χρόνος μας πλέον ελεύθερος για βόλτα, καφεδάκι ή παγωτό. Το βράδυ ραντεβού στην ταβέρνα του Παυλάρα για να δοκιμάσουμε τις σπεσιαλιτέ του, κοτόπουλο σούβλας και κεμπάπια. Η σύμπτωση της μετάδοσης του τελικού Μπάγερν-Ντόρτμουντ δεν μας επέτρεψε να το διασκεδάσουμε με την κομπανία μας, όπως συνηθίζουμε. Αλλά δεν πειράζει, έχουμε και την αυριανή ευκαιρία στους Ψαράδες.
Το πρωί, μετά το χορταστικό πρωινό μας στο ξενοδοχείο, με σύμμαχο τον καλό καιρό, μια βόλτα στο ποτάμι που διασχίζει την Φλώρινα, τον Σακουλέβα, είναι η καλύτερη επιλογή. Περπατώντας στις όχθες και τις γέφυρές του, πλάι στα όμορφα νεοκλασικά σπίτια που ευτυχώς διασώζονται και κάνουν τον δρόμο αυτό πολύ γραφικό, απολαμβάνεις έναν αξέχαστο περίπατο. Είναι η περιοχή όπου «γύρισε» τρεις ταινίες ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, μεταξύ αυτών και τον «Μελισσοκόμο», σκηνές του οποίου γυρίστηκαν και στη Γουμένισσα. Α! μην ξεχνιόμαστε, έχουμε και τα ψώνια μας σε γλυκά Φλώρινας, τα οποία είναι ξακουστά.
Δέκα η ώρα και ξεκινάμε για τις Πρέσπες. Περάσαμε το χιονοδρομικό κέντρο Βίγλας, το Πισοδέρι, το Ανταρτικό και μετά από λίγο εμφανίστηκε μπροστά μας η Μικρή Πρέσπα και στο βάθος η Μεγάλη Πρέσπα, οι οποίες διαχωρίζονται από μια στενή λωρίδα γης.
Πρώτη επίσκεψη, το γραφικό χωριό Άγιος Γερμανός με τα παραδοσιακά μακεδονικά σπίτια και το ποταμάκι που το διασχίζει. Εκεί βρήκε την ευκαιρία η Μαρία να βγάλει την ομαδική φωτογραφία με όλους τους εκδρομείς μπροστά στην πέτρινη βρύση. Ήπιαμε το καφεδάκι μας, αγοράσαμε τα περίφημα φασόλια Πρεσπών και πήραμε το δρόμο προς τον επόμενο προορισμό μας, τον Άγιο Αχίλλειο.
Μέχρι τότε δεν είχαμε ιδιαίτερο πρόβλημα με τον δυνατό αέρα που φυσούσε, τώρα όμως έχουμε μπροστά μας την πλωτή γέφυρα που οδηγεί στο νησάκι του Αγίου Αχιλλείου, μήκους περίπου 700 μέτρων. Ξεκινήσαμε πολλοί να περάσουμε τη γέφυρα, αλλά μετά από λίγα μέτρα και αρκετό κούνημα, επέστρεψαν όλοι στη σιγουριά της γης και μόνον τέσσερις τολμήσαμε να συνεχίσουμε. Το περπάτημά μας πάνω στη γέφυρα θύμιζε αυτό του μεθυσμένου. Από το δυνατό κύμα το νερό κάλυπτε το δάπεδο της γέφυρας και με τον αέρα μουσκευτήκαμε λίγο, πάντως τα καταφέραμε να φθάσουμε στο νησάκι. Ανεβήκαμε στην κορυφή του λόφου, όπου βρίσκεται ένα εκκλησάκι και ο Χρήστος ο Ποσναΐδης εκπλήρωσε το τάμα του, να ανάψει ένα κερί εκεί. Από το σημείο αυτό εκεί ψηλά, είχες την ευκαιρία να απολαύσεις τη θέα προς τις Πρέσπες, την ερειπωμένη βασιλική του Αγίου Αχιλλείου, τους καλαμιώνες γύρω από το νησάκι και τους αργυροπελεκάνους που πετούσαν πάνω από τις λίμνες. Πανέμορφο θέαμα. Καιρός για επιστροφή, οι υπόλοιποι μας περιμένουν για να πάμε στους Ψαράδες.
Οι Ψαράδες είναι ένα μικρό γραφικό ψαροχώρι σ’ έναν κόλπο της λίμνης Μεγ. Πρέσπα. Η παραλία του διαμορφωμένη για έναν απολαυστικό περίπατο, ο οποίος οδηγεί τελικά στις ταβερνούλες που πλαισιώνουν την παραλία και προσφέρουν τοπικά φαγητά και ψάρια του γλυκού νερού. Διαλέξαμε μια και μπήκαμε, ήταν ώρα φαγητού πλέον. Παραγγείλαμε τις λιχουδιές που επιλέξαμε από το μενού και μέχρι να ετοιμαστούν τα πιάτα, πιάσαμε τα όργανα. Ο Νίκος στο μπουζούκι, ο Μίμης στη κιθάρα, ο Γιώργος στο τουμπερλέκι, η Ειρήνη και η Ευτυχία στο τραγούδι, συνοδεία βέβαια όλων των άλλων. Κάποια στιγμή ο Μανώλης δεν άντεξε, σηκώθηκε και χόρεψε ένα ζεϊμπέκικο. Μετά ακολούθησαν κι άλλοι. Ο χρόνος όμως είναι αμείλικτος, περνά πολύ γρήγορα όταν διασκεδάζεις. Έτσι έφθασε η ώρα της αναχώρησης με προορισμό την Καστοριά.
Όσες φορές κι αν έχεις επισκεφθεί την Καστοριά, πάντα αισθάνεσαι θαυμασμό για την ομορφιά της. Την βλέπεις να περιτριγυρίζεται από την λίμνη και τα σπίτια της να σκαρφαλώνουν στους λόφους, στους οποίους είναι κτισμένη. Χρόνο δεν είχαμε πολύ, γιαυτό πήγαμε στην παραλία, περπατήσαμε δίπλα στη λίμνη, χαζέψαμε τα υδρόβια πουλιά που κάνανε βόλτες στα νερά της με τα μικρά τους να ακολουθούν το ένα πίσω από το άλλο, απολαύσαμε τον καφέ μας μέσα σ’ αυτή την ομορφιά και στο τέλος πήραμε τον δρόμο της επιστροφής στη Θεσσαλονίκη.
Η εκδρομή, εκτός της διασκέδασης, έχει και επιμορφωτικό σκοπό. Πριν την άφιξη σε κάθε προορισμό, ενημερώναμε τους συνταξιδιώτες μας για τα ιστορικά στοιχεία του τόπου. Για να σπάνουμε δε την μονοτονία του ταξιδιού, είχαμε το μουσικό πρόγραμμα το οποίο διανθίζαμε κατά διαστήματα με ανέκδοτα.
Φθάσαμε το βραδάκι κουρασμένοι μεν, αλλά χαρούμενοι και γεμάτοι από ευχάριστες στιγμές και αναμνήσεις. Ευχηθήκαμε να περάσουμε ένα καλό καλοκαίρι, αφού ήταν η τελευταία εκδήλωση του Συλλόγου μας για την περίοδο αυτή, και δώσαμε ραντεβού για τις εκδηλώσεις της επόμενης περιόδου μετά τον Σεπτέμβριο.
Το Δ.Σ. ευχαριστεί όλους για τη συμμετοχή τους στην εκδρομή μας.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Πέτρος Γ. Άλλιος Γεώργιος Σαμαράς
