Στη μνήμη των 52 αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης που εκτελέστηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής και τους συνεργάτες τους στις 25 Μαΐου 1944, τέλεσαν επιμνημόσυνη δέηση την Κυριακή 17 Μαΐου 2015 στις 11 το πρωί, συγγενείς των εκτελεσθέντων, αντιστασιακές οργανώσεις ΠΕΑΕΑ από την ευρύτερη περιοχή Κιλκίς και η Δημοτική Κοινότητα Γουμένισσας. Πρόκειται για το πολιτικό μνημόσυνο που πραγματοποίησε η τοπική επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και η ΠΕΑΕΑ μνημόσυνο που έγινε μπροστά στο μνημείο των θυμάτων, που έστησε ο πρώην Δήμος Γουμένισσας στο δρόμο της επαρχιακής οδού Γουμένισσας – Γιαννιτσών.
Το αρχικό μνημείο για τους 52 εκτελεσθέντες πατριώτες, άρχισε να κτίζεται το καλοκαίρι του 1982, όπου και τοποθετήθηκαν τα οστά τους. Οι νεώτεροι, ταυτίζουν λόγω άγνοιας τον τόπο του μνημείου με τον χώρο της εκτέλεσης. Όμως η εκτέλεση έγινε εκατό μέτρα περίπου δυτικά από τον τόπο του μνημείου, δίπλα στον παράλληλο με το ποτάμι χωματόδρομο. Πολύ σωστά, επιλέχθηκε το 1982 ο χώρος του μνημείου να βρίσκεται σε κεντρικότερο σημείο, δίπλα στην άσφαλτο. Πιστεύω, ότι θα έπρεπε και στο ακριβές σημείο της εκτέλεσης που λίγοι πλέον γνωρίζουν, να υπάρχει μία αναμνηστική στήλη, για να μαθαίνουν και οι νεώτερες γενιές πού ακριβώς έγινε η εκτέλεση.
Τιμή και μνήμη στους εκτελεσθέντες. Οι Γερμανοί έφεραν από τη Θεσσαλονικη, από το στρατόπεδο Παύλου Μελά 52 καταδικασμένους σε θάνατο και τους εκτέλεσαν για αντίποινα για την εκτέλεση των Γερμανών και των πρακτόρων τους. Ανάμεσα σε αυτούς, ήταν αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού, φοιτητές, απλοί πολίτες κλπ και πάνω απ όλα όλοι τους πατριώτες που είχαν συλληφθεί-καταδικαστεί. Δεν ήταν όλοι τους κομμουνιστές ή «αγωνιστές» του ΚΚΕ….
Ακόμα μια γιορτή, καπελωμένη από το ΚΚΕ, τις ¨λαικές» επιτροπές, τις «τομεακές επιτροπές», τις «επιτροπές αγώνα» κλπ.
Η σιωπή και η ανοχή μας απέναντι σε αυτό το καπέλωμα παραμένουν το ίδιο μεμπτές με τις «αγωνιστικές παρεμβάσεις».
Αλλά η νίκη είναι κοντά, σε λίγες ημέρες θα πάρουμε αυτό που ζητάμε και ψηφίσαμε: Κομμουνισμό! Μαζί με τη Βόρεια την Κορέα, την Βενεζουέλα και ολίγη από Κούβα.
Μας κοροιδεύουν οι Αλβανοί (του Εμβέρ Χότζα) και οι Βούλγαροι (του Ζίβκοβ)…
Η σιωπή μας βήμα στο κενό…