Γράφει: ο Κων/νος Προδρόμου
Συμπαθής και αναξιοπαθής, αδικημένη και υποβαθμισμένη τάξη των αγροτών, το ποτήρι της αντοχής , της ανοχής, της υπομονής ξεχείλισε εδώ και καιρό και τώρα πλέον ράγισε. Πέραν των άλλων διακρίσεων σε βάρος της Αγροτιάς ανέκαθεν, εξόφθαλμη αδικία συνίσταται στο υποτιμημένο εισόδημα της περίπου κατά 50% τουλάχιστον σήμερα. Επομένως ικανή και αναγκαία συνθήκη για να ζήσει ο Αγρότης αξιοπρεπώς, με ευημερία, είναι να απολαύσει τα οιαδήποτε κόστη και το μόχθο του! Τα ευλογημένα γεωργικά αγαθά οι παγκοσμιοποιητές και οι υποτακτικές τους κυβερνήσεις, είτε οργανισμοί (π.χ. Ε.Ε, παγκόσμιος οργανισμός εμπορίου, Δ.Ν.Τ κ.λ.π) ανά τον κόσμον τα κατάντησαν χρηματιστηριακά προϊόντα, τα υποβάθμισαν δηλαδή, για να τα ελέγχουν προς το συμφέρον τους και σε βάρος των παραγωγών και των καταναλωτών (υψηλές τιμές στα ράφια και χαμηλές στα χωράφια). Θεωρώ την περίοδο του Γ. Παπαδόπουλου πολύ καλή για την Αγροτιά και την εργατιά ως αναφορά το εισόδημά τους. Ο επαναστάτης (όχι δικτάτορας) Αγροτοπατέρας χάρισε τα χρέη στους ταλαιπωρημένους ξωμάχους τους έδωσε ικανοποιητικές τιμές – κίνητρα, γιατί κατάλαβε ότι το αγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτη, ζωντάνεψε την ύπαιθρο, ο ίδιος πέθανε φτωχός και αδικημένος δυστυχώς από τους γιαλαντζί δημοκράτες – σοσιαλι(η)στές! Ο δίκαιος – σωστός μαζικός αγώνας εύχομαι να έχει αποτέλεσμα ‘ να αποτελέσει την αφορμή, τον προμαχώνα της ευρύτερης κοινωνικής αντίστασης και ανατροπής στην επερχόμενη λαίλαπα της σκληρής και αδυσώπητης πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας.
Κων/νος Προδρόμου
