«Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, η αρχίφωτος σοφία του Ανάρχου Πατρός, ο φως οικών απρόσιτον, ο ειπών εκ σκότους φως λάμψει, ο ειπών “γεννηθήτω φως και εγένετο φως”.»
Εκατομμύρια ορθόδοξοι χριστιανοί σε όλο τον κόσμο περιμένουν τη στιγμή της αφής του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο. Κάθε Μεγάλο Σάββατο στις 11 το πρωί μετά από εξονυχιστικό έλεγχο Ισραηλιτών αστυνομικών του Ιερού κουβουκλίου του Παναγίου τάφου, για κάθε είδος αναπτήρα ή άλλου εργαλείου που είναι ικανό να προκαλέσει ανάφλεξη, αυτό σφραγίζετε με καθαρό μελισσοκέρι. Οι 43 καντήλες που κρέμονται πάνω από το κενό μνήμα του Ιησού Χριστού έχουν επίσης σβήσει. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων εισέρχεται στο Ιερό Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου, φορώντας μόνο ένα λευκό άμφιο κρατώντας δύο δέσμες κεριών αποτελούμενες η κάθε μία από 33 λαμπάδες. Τον ακολουθούν Αγιοταφίτες ιερείς και ο Αρμένιος εκπρόσωπος. Στη συνέχεια ο Πατριάρχης μόνος του εισέρχεται γονατιστός στον θαλαμίσκο όπου βρίσκεται το ακριβές σημείο της ταφής του Χριστού μας. Εκεί βρίσκεται ανοιγμένο ένα βιβλίο από το οποίο διαβάζει την ειδική ευχή. Παράξενες αστραπές σε διάφορα χρώματα εμφανίζονται μέσα στο Ναό της Αναστάσεως και σε λίγα λεπτά η πόρτα του Παναγίου Τάφου ανοίγει και εμφανίζεται ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης κρατώντας στα χέρια του τις αναμμένες λαμπάδες με το Άγιο Φως. Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και οι χιλιάδες πιστοί που έχουν συγκεντρωθεί ξεσπούν σε χειροκροτήματα. Όλοι απλώνουν τα χέρια τους, στα οποία κρατούν μεγάλα κεριά για να πάρουν το άγιο φώς του οποίου μάλιστα η φλόγα κατά τα πρώτα λεπτά δεν προκαλεί εγκαύματα σε όποιον την ακουμπήσει. Το προνόμιο της αφής του Αγίου Φωτός έχει ο εκάστοτε Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης, ο οποίος είναι πρώτος τη τάξει χριστιανός θρησκευτικός ηγέτης των Αγίων Τόπων. Για την ιστορία θα αναφέρουμε και το εξής γεγονός που συνέβη το έτος 1547 ή 48 την εποχή που τούρκος διοικητής ήταν ο Μουράτ ο 4ος και πατριάρχης Ιεροσολύμων ο Σοφρώνιος ο Β΄. Τότε οι Αρμένιοι δωροδοκήσαν τον εν λόγω διοικητή για να μην επιτρέψει την είσοδο στο Ναό του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη για την αφή του Αγίου Φωτός. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Ναού της Αναστάσεως και προσευχόμενοι παρακαλούσαν να παραλάβουν το Άγιο Φώς. Τότε συνέβη κάτι το μοναδικό. Η πέτρινη κολόνα που ακουμπούσε ο Πατριάρχης σχίστηκε και από μέσα της ξεπήδησε το Άγιο Φώς και άναψε τις λαμπάδες των Ορθοδόξων. Η βαθιά τομή καθώς και το κάπνισα από την φωτιά στην πέτρινη κολόνα παραμένουν μέχρι και σήμερα. Ο μουσουλμάνος ιερέας που παρακολουθούσε το γεγονός από τον μιναρέ του, ενθουσιάστηκε και πήδηξε από μεγάλο ύψος στο κενό χωρίς να πάθει τίποτα. Στη συνέχεια ομολόγησε δημόσια την πίστη του στον Χριστό. Οι τούρκοι στρατιώτες τον αποκεφάλισαν επί τόπου και έτσι έγινε μάρτυρας της πίστεως μας. Οι χριστιανοί περιμάζεψαν το λείψανό του που σώζεται μέχρι σήμερα στην Ιερά Μονή Μεγάλης Παναγίας
