Ως Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Πολυκάστρου από την πρώτη στιγμή όξυνσης του προσφυγικού, το 2015, αντιμετωπίσαμε το ζήτημα με αλληλεγγύη, κατανόηση και ανθρωπιά. Πάγια θέση του Συλλόγου είναι η πεποίθηση ότι το προσφυγικό αποτελεί πέρα από πολιτικό κυρίως, είναι και κοινωνικό πρόβλημα το οποίο όση ευαισθησία και αγάπη για τον άνθρωπο να διαθέτεις, δεν αρκεί για να το αντιμετωπίσεις ατομικά.
Η Δομή που λειτουργεί στη Νέα Καβάλα, εδώ και χρόνια, δεν προσφέρει στοιχειώδώς την κάλυψη των αναγκών των προσφύγων και των παιδιών τους, γεγονός που προκύπτει από τις ελλείψεις σε ανθρώπινους χώρους διαβίωσης, ελλείψεις σε δομές υγιεινής, όπως ιατρείο μέσα στη Δομή, την φιλοξενία μεγάλου αριθμού οικογενειών, ενώ την ευθύνη στη Δομή έχουν επί της ουσίας οι διάφορες ΜΚΟ ενώ θα έπρεπε να την έχει το κράτος.
Ως Σύλλογος Γονέων, από την αρχή, στηρίξαμε το δικαίωμα των προσφυγόπουλων να συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία, με εκμάθηση τα μητρικής τους γλώσσας, με τη στήριξή τους από παιδοψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κτλ., έχοντας ως αρχή να μη μείνει κανένα παιδί εκτός σχολείου, λαμβάνοντας ωστόσο όλα τα μέτρα για την ομαλή κοινωνική τους ένταξη και ταυτόχρονα την απρόσκοπτη εκπαίδευση και των δικών μας παιδιών.
Διαχρονικά υπερασπιζόμαστε τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών μας (ελλείψεις σε αίθουσες εκπαίδευσης, ελλείψεις σε εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, επιβολή 25 παιδιών στην Α’ Δημοτικού), έτσι αντιμετωπίσαμε την προοπτική ένταξης των προσφυγόπουλων στο σχολείο μας, έτσι αντιμετωπίζουμε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Κριτήριο πάντα ήταν και είναι οι ανάγκες όλων των παιδιών.
Δυστυχώς τα προβλήματα στην εκπαίδευση των παιδιών μας συνεχίζονται και οξύνονται και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθε και η πανδημία του κορωνοιού. Η καραντίνα έληξε, τα σχολεία άνοιξαν αλλά με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι η κυβέρνηση πέρα από στοιχειώδη μέτρα προστασίας που πήρε και κάποιους κανόνες που επέβαλλε, διαχειρίζεται τουλάχιστον επικίνδυνα το ζήτημα εστιάζοντας στην ατομική ευθύνη, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη ανησυχία σε γονείς αλλά και εκπαιδευτικούς.
Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν τάξεις που λειτουργούν “εκ περιτροπής” δηλαδή της μισές ημέρες της εβδομάδος, εν αντιθέσει με τάξεις με χαμηλό αριθμό μαθητών που λειτουργούν κανονικά. Το γεγονός αυτό υποβαθμίζει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και εάν το κράτος μέχρι σήμερα είχε χτίσει νέα σχολεία στην περιοχή, με σκοπό να μειώσει τον αριθμό των μαθητών, δεν θα είχαμε τέτοιου είδους πρόβλημα ενώ η ποιότητα εκπαίδευσης θα αναβαθμίζονταν.
Επίσης, σε συνθήκες πανδημίας δεν μπορεί η προσέλευση ή μη του παιδιού στο σχολείο να αποτελεί υπόθεση των γονέων μόνο. Σε τέτοιες συνθήκες ο έλεγχος της υγείας των παιδιών και η ικανότητα τους να προσέρχονται στο σχολείο πρέπει να αποτελεί ευθύνη πρωτίστως του Υπουργείου Υγείας, με διάθεση του απαραίτητου υγειονομικού προσωπικού σε κάθε σχολείο, με στελέχωση του Κέντρου Υγείας της περιοχής κτλ. Σε αντίθετη περίπτωση κάθε παιδί ακόμη και με ήπια συμπτώματα μπορεί να θεωρηθεί ύποπτο κρούσμα, με ότι συνεπάγεται για ένα τόσο ευαίσθητο περιβάλλον όπως αυτό του σχολείου.
Ειδικά πάνω σε αυτό το ζήτημα, το ποτήρι της αγανάκτησης για τους γονείς ξεχείλισε μετά τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο συμβάν με το ύποπτο κρούσμα κορωνοιού σε γυναίκα που φιλοξενούνταν στη Δομή Φιλοξενίας της Ν. Καβάλας. Τουλάχιστον απορία προκάλεσε σε όλους μας η έλλειψη επίσημης από τους αρμόδιους φορείς ενώ η διαρροή φημών από τα ΜΜΕ όξυνε ακόμα περισσότερο την ανησυχία στους γονείς.
Το ΔΣ του Συλλόγου μας, με αίσθημα ευθύνης, απευθύνθηκε από την αρχή στους αρμόδιους φορείς, με σκοπό να έχει επίσημη ενημέρωση και να μπορεί να αποτυπώσει την κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώθηκε αντικειμενικά.
Σήμερα το Σχολείο υπολειτουργεί με μαζική άρνηση των γονιών να στείλουν τα παιδιά τους στο Σχολείο. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Η κατάσταση είναι σοβαρή και κρίναμε σκόπιμο να καλέσουμε σε συνέλευση τους γονείς για να συζητήσουμε το ζήτημα.
Στη μαζική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 12 Ιουνίου κυριάρχησε η ανάγκη να πάρουμε καίριες αποφάσεις, για την προστασία όχι μόνο των προσφυγόπουλων αλλά και των ελληνόπουλων, καθώς και την διασφάλιση της απρόσκοπτης εκπαίδευσης όλων των παιδιών. Πολλά από τα ελληνόπουλα σήμερα δεν συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία από φόβο, από έλλειψη ορθής ενημέρωσης.
Κατά την άποψη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Πολυκάστρου και για να ικανοποιηθεί αυτή η ανάγκη και μάλιστα με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη σχολική χρονιά, μιας και τα χρόνια προβλήματα στη λειτουργία του σχολείου μας και με αφορμή το ζήτημα της πανδημίας και το προσφυγικό παραμένουν, κρίνεται σκόπιμο όλοι οι αρμόδιοι φορείς να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα.
Ως γενική αρχή αντιμετώπισης του ζητήματος κρίνεται σκόπιμο να εφαρμοστεί η ισομερής κατανομή των παιδιών – προσφυγόπουλων σε όλες τις σχολικές δομές του Δήμου Παιονίας προς αποκατάσταση των ισορροπιών στη λειτουργία των σχολείων που έχουν σηκώσει το κύριο βάρος διαχείρισης της κατάστασης, όπως και το δικό μας σχολείο. Προτείνεται ακόμη ως λύση άμεσης ανάγκης και η χρήση των σχολικών δομών που σήμερα είναι ανενεργά ώστε εκεί να πραγματοποιούνται τα πρώτα τμήματα υποδοχής, ώστε να εξαλείψει η ανάγκη απογευματινών τμημάτων σε σχολεία που λειτουργούν σε πρωινή βάρδια.
Πιο συγκεκριμένα απαιτούναι:
– Σχολικά κτίρια που να πληρούν τις συνθήκες υγιεινής και ασφαλείας για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Το κτιριακό πρόβλημα συνδέεται άμεσα και με τα μέτρα συνωστισμού μπροστά στην έξαρση του ιού τη νέα χρονιά, όταν για παράδειγμα, σε μια τάξη στοιβάζονται 25-27 μαθητές λόγω έλλειψης σχολικών κτιρίων και εκπαιδευτικών. Σε ορισμένα σχολικά συγκροτήματα πολλές φορές αντιστοιχεί 1 τουαλέτα ανά 50 μαθητές. Στην κατεύθυνση αυτή η ίδρυση 4ου Δημοτικού Σχολείου στο Πολύκαστρο κρίνεται επιβεβλημένη.
– Δωρεάν μέσα προστασίας (πχ αλκοολούχα διαλύματα, απολυμάνσεις, μάσκες, γάντια, υλικά καθαριότητας) επαρκή σε ποσότητα και ποιότητα για όλους.
– Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού καθαριότητας που θα καλύπτει τις ανάγκες καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας του σχολείου που θα εξασφαλίζει μόνιμα την καθαριότητα των χώρων.
– Επιπρόσθετα και για να καλυφθούν ακόμη καλύτερα οι διευρυμένες ανάγκες σε υγειονομικές υπηρεσίες των κατοίκων της περιοχής, προτείνεται η 24ωρη λειτουργία και στελέχωση με όλες τις αναγκαίες ειδικότητες του Κέντρου Υγείας Πολυκάστρου και του Νοσοκομείου Γουμένισσας, όπως επίσης και η 24ωρη λειτουργία των περιφερειακών Ιατρείων σε κάθε Δημοτική Ενότητα του Δήμου Παιονίας.
– Ταυτόχρονα απαιτείται διασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης στο Κέντρο Φιλοξενίας της Ν. Καβάλας που διαβιούν οι πρόσφυγες. Αυτό προϋποθέτει αριθμό φιλοξενουμένων με βάση τις δυνατότητες που διαθέτει η μονάδα και που σήμερα κατά κοινή ομολογία έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της. Παράλληλα, δημιουργία ιατρείου επαρκώς εξοπλισμένου και στελεχωμένου με μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που πιστεύουμε πως μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη εποπτεία και προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του πληθυσμού που διαμένει στο χώρο.
– Τέλος, να γίνει με ευθύνη του κράτους επιστημονική αποτίμηση των σύνθετων αναγκών των μαθητών που έχουν βιώσει τραυματικές καταστάσεις, που έχουν ποικιλία στο μορφωτικό υπόβαθρο και στη γνώση της μητρικής τους γλώσσας αλλά και της γλώσσας της χώρας υποδοχής.
Όλα τα παραπάνω πιστεύουμε πως είναι ρεαλιστικό και αναγκαίο να πραγματοποιηθούν σε μια κατεύθυνση ουσιαστικής αντιμετώπισης των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί και έχουν προκαλέσει το κοινό συναίσθημα. Επιλέγουμε τον δρόμο του αγώνα, της συμβολής στην επίλυση του προβλήματος με κριτήριο τις ανάγκες των παιδιών και της τοπικής κοινωνίας. Λέμε όχι στο δρόμο της αδιαφορίας και αντιδρούμε στην εκμετάλλευση της ευαισθησίας μας σε ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα. Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία καλύτερη και πιο αισιόδοξη για το μέλλον των παιδιών μας.
Με τιμή,
Το ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων
του 2ου Δημοτικού Σχολείου Πολυκάστρου
