Βέβαια κατανοούμε απόλυτα την αγωνία των ιδιοκτητών καταστημάτων εστίασης πέριξ της κεντρικής πλατείας Θάνου Ζελέγκου στη Γουμένισσα, να εκμεταλλευτούν στο έπακρο, την εβδομάδα των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δεκαπενταύγουστου και να έχουν το μέγιστο οικονομικό όφελος. Ωστόσο τα τραπεζοκαθίσματα καλύψανε κάθε εκατοστό της πλατείας, των γύρω δρόμων και των πεζοδρομίων. Θα έπρεπε να υπάρχει μια ελεύθερη ζώνη, με ένα απαραίτητο ελάχιστο πλάτος που θα εξασφαλίζει συνεχή, ασφαλή και ανεμπόδιστη κυκλοφορία κάθε κατηγορίας πολιτών. Άτομα που χρησιμοποιούν ή οδηγούν αμαξίδιο, γονείς με καρότσια, έγκυες γυναίκες, άτομα με μεγάλες σωματικές διαστάσεις, άτομα με μπαστούνια, πατερίτσες περιθωριοποιούνται και ο δημόσιος χώρος δεν ήταν προσιτός και προσπελάσιμος. Επίσης με αυτό το τρόπο γίνεται «απαγορευτικό» για αυτούς να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις, που είναι δικαίωμα όλων των πολιτών.
Το επίπεδο προσβασιμότητας δείχνει και το επίπεδο του πολιτισμού μας. Πρέπει να υπάρξει αλλαγή σκέψης, νοοτροπίας και συμπεριφοράς όλων μας. Βέβαια οι διοργανωτές των εκδηλώσεων (ΔΗΜΟΣ – Κοινότητα – Πολιτιστικοί Σύλλογοι) αλλά και ο Εμπορικός Σύλλογος να διασφαλίζουν την ελεύθερη πρόσβαση για όλους ανεξαιρέτως, διότι είναι ζήτημα κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης. Οι καταστηματάρχες να μην επηρεάζονται από το εφήμερο κέρδος λίγων παραπάνω ευρώ, μπροστά στο μέγεθος της καλής υστεροφημίας τους.
Να μην ξεχνάμε όλοι μας ότι, η αναπηρία ή ένα προσωρινό κινητικό πρόβλημα δεν είναι κάτι που το επιλέγει κάποιος να του συμβεί. Μπορεί όμως στο μέλλον να συμβεί στο καθένα μας. Η υποκρισία όμως, είναι η αναπηρία…που εμείς επιλέγουμε.
Υ.Γ. Γνωστός μας με κινητικό πρόβλημα, ήρθε στη Γουμένισσα μετά από χρόνια, ήθελε να βγει φωτογραφία στη Κρήνη της Γουμένισσας, αλλά ήταν πάρα πολύ δύσκολο να πλησιάσει… Αισιοδοξούμε για του χρόνου!!!
Κείμενο:
Ανδρέας Περπερίδης
Αικατερίνη Μουζούρη
