ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
(Σύντομη ιστορική αναφορά)

Πριν από την εποχή του χαλκού κατοικούσαν στη σημερινή περιοχή της Μακεδονίας οι Βοττιαίοι, οι Εορδοί, οι Άλμωπες, οι Παίονες, οι Δερίοπες, οι Πελαγόνες και ανήκαν όλοι στους Πρωτοέλληνες.
Μεταξύ δε της Μακεδονίας και της Ηπείρου διαμορφώθηκε το ελληνικό φύλο των Μακεδόνων, το οποίο ήταν και το κύριο συστατικό στοιχείο των Δωριέων, μιας από τις κυρίες ελληνικές φυλές.
Τα ονόματα Μακεδονία και Μακεδνός παράγονται από την αρχαία λέξη μάκος που σημαίνει μήκος και Μακεδνός είναι ο μακρύς, ο ψηλός και κατ' επέκταση ο γενναίος και ο δυνατός. Καυχόταν βέβαια οι αρχαίοι Μακεδόνες για την καταγωγή τους από τον Ηρακλή και για τους δεσμούς που είχαν με τα άλλα ελληνικά φύλα.
Γι' αυτό ακριβώς ο ιστορικός Ηρόδοτος βεβαιώνει πως οι Μακεδόνες «έχουν την ίδια γλώσσα με όλους τους άλλους Έλληνες, το ίδιο αίμα και κοινά τα ιδρύματα των θεών και οι θυσίες και τα ήθη τους ήταν ίδια Ο Πολύβιος δε επισημαίνει «πως οι Μακεδόνες είχαν την μεγάλη τιμή να υπερασπίζονται την Ελλάδα από τους βαρβάρους και αν δεν υπήρχαν, τότε οι κίνδυνοι για τους Έλληνες θα ήταν πολύ μεγάλοι».
Η Μακεδονία ήταν πάντα μια γεωγραφική περιοχή του ελλαδικού χώρου που εκτείνονταν ως λίγο παραπάνω απ' τα σημερινά μας σύνορα, τη Στρώμιτσα. το Μελένικο. το Μοναστήρι παλιές ελληνικές πολιτείες, οι οποίες δυστυχώς έμειναν πέρα και έξω από τα όρια του σημερινού ελληνικού κράτους. Ανατολικά η Μακεδονία φθάνει και έφθανε ως το Νέστο και δυτικά ως την Ήπειρο, Πέρα από τα βόρεια σύνορα που προαναφέραμε υπήρχαν βαρβαρικοί λαοί.
Οι ιστορικοί από την αρχαιότητα ως σήμερα παγκόσμια σχεδόν δεν αμφισβήτησαν την ελληνικότητα των Μακεδόνων, επισημαίνοντας πως κύριο στοιχείο που συνηγορούσε ήταν η πανάρχαια παράδοση της καταγωγής των Δωριέων, όπως είπαμε, από ένα τμήμα των Μακεδόνων και η αυτογνωσία τους πως ήταν Έλληνες, Υπήρχαν πέρα απ' αυτό πλήθος μαρτυρίων. Αρχαίων κειμένων, αρχαιολογικών ευρημάτων και πάνω απ' όλα η επιβίωση της ελληνικής συνείδησης στους ανθρώπους που κατοίκησαν και κατοικούν αυτόν το χώρο.
Ο βασιλιάς Φίλιππος ήταν ο μεγάλος οραματιστής της συνένωσης όλων των Ελλήνων και επεξέτεινε το κράτος του προς Βορρά και Νότο σε περιοχές ελληνικές, μια και γνωρίζουμε πως η Ελλάδα συγκροτούνταν από πολλά μικρά βασίλεια. Αν κάποιοι κατηγόρησαν και έγραψαν εναντίον του Φιλίππου δε σημαίνει πως μπορούσε κανείς να του αμφισβητήσει ή να του αφαιρέσει την ελληνική καταγωγή. Αλλά και οι πριν απ' αυτόν βασιλείς όπως ο Αλέξανδρος ο Α' και ο Αρχέλαος έκαναν τη μακεδόνικη βασιλική αυλή και την περιοχή του βασιλείου των κέντρα ανάπτυξης και καλλιέργειας των ελληνικών γραμμάτων και τεχνών,
Ο Αλέξανδρος, ο γνωστός ως Μέγας, επικεφαλής όλων των Ελλήνων εκπολιτίζει την Ανατολή και περνά στην Ιστορία σαν η σπουδαιότερη προσωπικότητα όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολοκλήρου του κόσμου, Ο ίδιος μηνύει στους Πέρσες μετά τη μάχη της Ισσού «οι πρόγονοι σας ήλθαν στη Μακεδονία και στην <άλλη Ελλάδα και μας κακοποίησαν «εγώ, ηγεμόνας των Ελλήνων, ήρθα στην Ασία~„».
Στα Ελληνιστικά χρόνια, τα μετά τον Αλέξανδρο, το μακεδόνικο κράτος κατατέμνεται στους διαδόχους του, αφού έστειλε το φως της Ελλάδας στον κόσμο και ακολούθησε την ιστορική της μοίρα να γίνει, όπως και άλλες περιοχές, ρωμαϊκή επαρχία. Αλλά και τη νέα αυτή περίοδο το ελληνικό πνεύμα στη Μακεδονία θριαμβεύει. Δεν το ενστερνίζονται μόνο οι Ρωμαίοι, αλλά εδώ ιδρύονται οι πρώτες Χριστιανικές Εκκλησίες στην Ευρώπη. Από την Καβάλα (Νεάπολη), τη θεσσαλονίκη, τη Βέροια περνά ο Απόστολος Παύλος. Ο κατάλογος των Αγίων και των Μαρτύρων της Μακεδονίας με πρώτο τον Άγιο Δημήτριο είναι ανεξάντλητος. Στη βυζαντινή περίοδο αποτελεί μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα τον κύριο κορμό της αυτοκρατορίας και με συμβασιλεύουσα την πόλη της θεσσαλονίκης, που είχει το όνομα της αδελφής του Μ. Αλεξάνδρου. Δέχεται η Μακεδονία τις επιδρομές πλήθους βαρβαρικών λαών. Τότε για πρώτη φορά στα τέλη του 6ου και στις αρχές του 7ου αιώνα εμφανίζονται οι Σλάβοι, που στρέφουν το βλέμμα τους προς το Βυζάντιο, τον ελληνισμό της περιοχής και την πανέμορφη Θεσσαλονίκη. Αυτής όμως της πόλης, δύο άξια τέκνα με ελληνική και χριστιανική παιδεία και αναμφισβήτητη ελληνική καταγωγή.
Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος, γίνονται οι εκχριστιανιστες και εκπολιτιστές των Σλάβων, οι φωτιστές τους. Αξιοι αυτοκράτορες του Βυζαντίου σαν εκείνους που ανήκουν στη Μακεδόνικη Δυναστεία με κύριο εκπρόσωπο τους το Βασίλειο Β' αγωνίζονται για τη διατήρηση της αυτοκρατορίας, αλλά προπαντός για την υπεράσπιση της ελληνικής Μακεδονίας από τις επιδρομές.
Η Μακεδονία λόγω της γεωγραφικής της θέσης δέχεται πρώτη την οθωμανική επιβουλή και τη μανία των Τούρκων, εδώ όμως μετά το 1453 σημειώθηκαν και τα πρώτα επαναστατικά κινήματα Εδώ πρώτα η ελληνική ψυχή εξεγέρθηκε. Πολλοί Ελληνες από τη Μακεδονία ξενιτεύονται, αλλά γίνονται οι πρόδρομοι των αγώνων του 21, συνεργάτες του Ρήγα, εκτυπωτές της πρώτης ελληνικής εφημερίδας στη Βιέννη. Οι Μακεδόνες συμμετέχουν στον ξεσηκωμό το 1821 με άξιους μαχητές και καπετανέους σαν τον Εμ. Παπά, Καρατάσο, Ζαφειράκη. Γάτσο, Κασομούλη, Φαρμάκη. Ολύμπιο και πολλούς άλλους. Η Κασσάνδρα, η Χαλκιδική, η Νάουσα, το περίλαμπρο Αγιο Όρος είναι οι εστίες του εξεγερμένου Ελληνισμού,
Η Μακεδονία δε συμπεριλήφθηκε μετά την επανάσταση του 1821 στο νέο ελληνικό κράτος, οι κάτοικοι της όμως συνέχισαν τους αγώνες. Τέτοια ήταν η επανάσταση του 1854 και του 1878 στον Όλυμπο.
Αποτελούσε διαμαρτυρία εναντίον των Μεγάλων Δυνάμεων που ίδρυσαν σε βάρος της Ελλάδας τη μεγάλη Βουλγαρία. Εκείνη η επανάσταση ματαίωσε τα σχέδια του Πανσλαβισμού. Ο Μακεδόνικος Αγώνας ήταν άλλο ένα ξέσπασμα εναντίον της ένοπλης βίας και της προπαγάνδας των Βουλγάρων και των βοηθών τους που θέλησαν να αλλοιώσουν τον εθνικό ελληνικό χαρακτήρα της Μακεδονίας. Τελικά χάρις στους κατοίκους που έμειναν πιστοί στην ελληνική ιδέα και στην ορθόδοξη πίστη, στην προσφορά της Εκκλησίας, των Δασκάλων και των οπλαρχηγών ντόπιων και ελλαδιτών η Μακεδονία σώθηκε. Το 1912 - 1913 με τους γνωστούς και θριαμβευτικούς βαλκανικούς πολέμους απελευθερώθηκε η Μακεδονία. Το Κιλκίς και ο Λαχανάς γίνονται σύμβολα. Εκεί κατατροπώνεται κάθε επιβουλή εναντίον των βορείων ελληνικών περιοχών.
Έμειναν έξω από τα όρια του κράτους μας η Δοϊράνη, η Γευγελή, η Στρώμιτσα, το Μοναστήρι, το Κρούσοβο, το Μελενικο πατρίδες επιφανών Ελλήνων, κέντρα Ελληνισμού. Στην ελεύθερη ελληνική Μακεδονία εγκαταστάθηκαν από το 1913-1928 πολυάριθμοι ξεριζωμένοι Έλληνες από τη Μικρασία, τον Πόντο, την Ανατολική Ρωμυλία, τις βόρειες περιοχές μας και με τους γηγενείς αποτελούν τους σημερινούς κατοίκους της περιοχής αυτής. Αυτή είναι η Μακεδονία και οι Έλληνες της. Τέσσερις χιλιάδες χρόνια συνεχούς παρουσίας, προσφοράς στην Ελληνική Πατρίδα και στον κόσμο ολόκληρο.